تفسیر غزل شماره 73 حافظ

1 2 3 4 5 6 7 راهی‌ست راهِ عشق که هیچش کناره نیست هر گَه که دل به عشق دهی، خوش دمی بود فرصت شمر طریقهٔ رندی که این نشان ما را به منعِ عقل مترسان و می بیار…