1
2
3
4
5
6
7
اگر چه باده فَرَح بخش و باد گُلبیز است
صُراحیای و حریفی گَرَت به چَنگ افتد
در آستینِ مُرَقَع پیاله پنهان کن
ز رنگ باده بشوئیم خرقه ها در اشک
سپهر بر شده پرویزنیست خون افشان
مجوی عیشِ خوش از دورِ واژگونِ سِپِهر
عراق و پارس گرفتی به شعرِ خوش حافظ
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است
به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است
که همچو چشمِ صُراحی زمانه خونریز است
که موسمِ وَرَع و روزگارِ پرهیز است
که ریزهاش سر کَسری و تاجِ پرویز است
که صاف این سر خُم جمله دُردی آمیز است
بیا که نوبتِ بغداد و وقتِ تبریز است
1
اگر چه باده فَرَح بخش و باد گُلبیز است
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است
2
صُراحیای و حریفی گَرَت به چَنگ افتد
به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است
3
در آستینِ مُرَقَع پیاله پنهان کن
که همچو چشمِ صُراحی زمانه خونریز است
4
ز رنگ باده بشوئیم خرقه ها در اشک
که موسمِ وَرَع و روزگارِ پرهیز است
5
سپهر بر شده پرویزنیست خون افشان
که ریزهاش سر کَسری و تاجِ پرویز است
6
مجوی عیشِ خوش از دورِ واژگونِ سِپِهر
که صاف این سر خُم جمله دُردی آمیز است
7
عراق و پارس گرفتی به شعرِ خوش حافظ
بیا که نوبتِ بغداد و وقتِ تبریز است
۱. شادی همراه با ناپایداری: در ابتدا حافظ میگوید که باده (شراب) شادیبخش است و نسیم بهاری گلبیز (عطرآگین) است، اما این شادی همیشگی نیست. این نشان میدهد که دوران خوشی گذراست و نباید به آن دل بست.
۲. بهره بردن از فرصتها: او میگوید اگر یار و شرابی دست دهد، باید با عقل و تدبیر از آن بهره برد، زیرا ایام پر از فتنه و ناپایداری است. این نشاندهنده ضرورت استفاده از فرصتهای زندگی قبل از آن است که دیر شود.
۳. پنهان کردن شادی در زمانه خطرناک: حافظ هشدار میدهد که مانند پیالهای در آستین، شادی و دلخوشیهای خود را پنهان کنید، زیرا زمانه همچون چشم صراحی (بطری شراب) خونریز است. این بیت به احتیاط در برابر خطرات زمانه اشاره دارد.
۴. پاک کردن گناه با اشک: او پیشنهاد میکند که جامههای آلوده به شراب را با اشک پاک کنیم، زیرا زمانهای است که باید پرهیزگار بود. این نشان میدهد که گاهی نیاز به تزکیه روحی و معنوی داریم.
۵. ناپایداری قدرت و ثروت: حافظ اشاره میکند که آسمان مانند غربالی است که خون میافشاند، و پادشاهان بزرگی مانند کسری و پرویز را به خاک انداخته است. این بیت به ناپایداری قدرت و ثروت اشاره دارد.
۶. بیاعتباری دوران: او میگوید که از روزگار خوشی نخواه، زیرا هر چه در ابتدا صاف و زلال به نظر میرسد، در نهایت آلوده و آشفته خواهد شد. این توصیهای است برای آنکه دل به خوشیهای ناپایدار نبندیم.
۷. موفقیت در آینده: در پایان، حافظ با افتخار میگوید که با شعر خود عراق و فارس را فتح کرده و اکنون نوبت بغداد و تبریز است. این میتواند نشانهای برای شما باشد که موفقیتهای بزرگتری در انتظار شماست.
📌 نتیجه فال:
🔹 دوران خوشی زودگذر است، پس باید با احتیاط از آن لذت برد.
🔹 فرصتها را از دست ندهید، اما با عقل و تدبیر عمل کنید.
🔹 ناپایداری دنیا و قدرت را در نظر داشته باشید و مغرور نشوید.
🔹 اگر دچار لغزش شدید، با توبه و تزکیه خود را پاک کنید.
🔹 موفقیتهای بزرگی در راه است، اما همچنان باید هوشیار بمانید.
🎯 توصیه:
🔸 شادیهای خود را پنهان کنید و در برابر مشکلات صبور باشید.
🔸 از فرصتهای زندگی عاقلانه استفاده کنید.
🔸 مراقب باشید که دنیا و قدرت، شما را فریب ندهد.
🔸 آماده تغییرات بزرگ و موفقیتهای جدید باشید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطهی کلیدی تعبیر فال است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیز و شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
این غزل بیانگر شوق و اشتیاق عاشق به وصال محبوب است. شاعر از میل شدید خود به گفتوگو با معشوق سخن میگوید و از بیپروایی در ابراز عشق و راز دلگشایی بدون هراس از رقیبان خبر میدهد. در نهایت، او آرزوی شبزندهداری در کنار معشوق را همچون تمنای شب قدر، عزیز و ارزشمند توصیف میکند.
پیام شاهد فال:
- اشتیاق و دلدادگی: اگر درگیر احساسات عمیق عاشقانه هستید، این فال نشان میدهد که میل شما به بیان عشق و وصال واقعی است.
- جسارت در ابراز حقیقت: شاید زمان آن رسیده باشد که احساسات خود را بدون ترس از قضاوت دیگران ابراز کنید.
- لحظات ارزشمند: اگر در انتظار دیداری مهم یا فرصتی خاص هستید، این فال نوید لحظاتی پرارزش را به شما میدهد که باید قدر آن را بدانید.
🔮 نتیجه شاهد فال: این فال نشان میدهد که عشق و اشتیاق در زندگی شما جریان دارد. اگر به وصال یا فرصتی برای ابراز احساسات فکر میکنید، این نشانهای است که باید شجاع باشید و از لحظات شیرین زندگی بهره ببرید.
نکات تفسیر غزل 42 حافظ
وزن غزل: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر غزل: مجتث مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: دیوان پرویز ناتل خانلری
مقدمه
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
غزل شماره ۴۱ حافظ :
المنة لله که در میکده باز است
غزل شماره ۴۳ حافظ :
حال دل با تو گفتنم هوس است