تفسیر غزل شماره 469 حافظ

تفسیر غزل شماره 469 حافظ

1

2

3

4

5

6

نوش کن جامِ شرابِ یک منی

دل گشاده دار چون جامِ شراب

چون ز جام بیخودی رطلی کشی

سنگ سان شو در قدم نی همچو ابر

دل به می دربند تا مردانه‌وار

خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر

تا بِدان بیخِ غم از دل برکَنی

سر گرفته چند چون خُمّ دَنی

کم زنی از خویشتن لاف منی

جمله رنگ‌آمیزی و تَردامنی

گردن سالوس و تقوا بشکنی

خویشتن در پای معشوق افکنی

1
نوش کن جامِ شرابِ یک منی
تا بِدان بیخِ غم از دل برکَنی

2
دل گشاده دار چون جامِ شراب
سر گرفته چند چون خُمّ دَنی

3
چون ز جام بیخودی رطلی کشی
کم زنی از خویشتن لاف منی

4
سنگ سان شو در قدم نی همچو ابر
جمله رنگ‌آمیزی و تَردامنی

5
دل به می دربند تا مردانه‌وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی

6
خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر
خویشتن در پای معشوق افکنی

تفسیر کوتاه فال حافظ غزل شماره 469

در ادامه تفسیر فال حافظ شما برای غزل شماره 469 سایت حافظ فال آمده است:

۱. رهایی از غم و اندوه: شاعر توصیه می‌کند که با نوشیدن شراب (که نماد شادی و رهایی از غم است) اندوه را از دل بیرون کنید و سبک‌بار شوید.

۲. گشاده‌رویی و پذیرش زندگی: دل را مانند جام شراب گشاده نگه‌دارید و مانند خُم، بسته و سنگین نباشید. یعنی باید زندگی را با روی باز پذیرفت.

۳. دوری از غرور و تکبر: مستیِ بیخودی نباید به خودپسندی و غرور منجر شود. شاعر هشدار می‌دهد که نباید درگیر ادعای بیهوده و خودبزرگ‌بینی شد.

۴. استوار بودن در مسیر زندگی: مانند سنگ استوار باشید، نه چون ابر که زودگذر و ناپایدار است. رنگ‌آمیزی و دورویی را کنار بگذارید و با صداقت رفتار کنید.

۵. دوری از ریاکاری و تظاهر: به جای تظاهر به تقوا و زهد، دل را به شادی و صداقت ببندید. این توصیه‌ای برای پرهیز از ریاکاری است.

۶. تلاش برای رسیدن به معشوق حقیقی: همان‌گونه که حافظ تلاش کرد، شما نیز باید تمام توان خود را برای رسیدن به حقیقت و معشوق واقعی به کار گیرید.


📌 نتیجه فال:

🔹 برای رهایی از غم، باید نگرش مثبتی به زندگی داشته باشید.
🔹 تکبر و غرور را کنار بگذارید و فروتن باشید.
🔹 زندگی را با صداقت و بدون ریاکاری سپری کنید.
🔹 در مسیر حقیقت و عشق، تلاش کنید و از موانع نترسید.

🎯 توصیه:

🔸 با روی خوش و ذهنی باز به استقبال زندگی بروید.
🔸 از غرور و تکبر دوری کنید و در برابر سختی‌ها مانند سنگ مقاوم باشید.
🔸 ریاکاری و تظاهر را کنار بگذارید و با صداقت زندگی کنید.
🔸 برای رسیدن به اهداف و عشق حقیقی، با تلاش و پشتکار گام بردارید.

شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است

صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی
برگ صبوح ساز و بده جام یکمنی

در بحر مائی و منی افتاده‌ام، بیار
می تا خلاص بخشدم از مایی و منی

خونٓ پیاله خور که حلال است خون او
در کار باده باش که کاریست کردنی

تفسیر شاهد فال:

این فال به مفهوم رهایی از خودخواهی‌ها و نجات از محدودیت‌های فردی اشاره دارد. در این اشعار، شاعر به دنبال رهایی از “مائی” و “منی” است که به معنای خودمحوری و منیت انسانی است و به جای آن به سرخوشی و لذت می‌پردازد.

پیام شاهد فال:

  • صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی، برگ صبوح ساز و بده جام یکمنی: در این بخش، شاعر از زمانی سخن می‌گوید که آسمان پر از ژاله (نماد اشک و ناراحتی) است. در این زمان صبحگاهی، که زمانی از شروع دوباره و تجدید حیات است، شاعر از شما می‌خواهد که از لذت‌های زندگی بهره ببرید و جام شراب (نماد رهایی و خوشی) را پر کنید تا از غم‌ها رها شوید و به حالتی شاد و بی‌خیال برسید.
  • در بحر مائی و منی افتاده‌ام، بیار می تا خلاص بخشدم از مائی و منی: این بخش از شعر بیانگر آن است که شاعر از منیت و خودخواهی‌های انسانی رهایی می‌خواهد و می‌خواهد از این حالت خودخواهانه آزاد شود. برای این کار، او می‌طلبد که شراب (نماد رهایی) بیاورند تا از این محدودیت‌ها و نگرانی‌ها نجات یابد. در واقع، او به دنبال تجربه‌ای است که او را از این خودی و منیت آزاد کند.
  • خون پیاله خور که حلال است خون او، در کار باده باش که کاریست کردنی: این بخش از شعر به نوعی دعوت به پذیرش زندگی با تمام لذت‌ها و چالش‌های آن است. در اینجا، خون پیاله به معنای نوشیدن شراب است که در برخی فرهنگ‌ها نماد حلال بودن لذت‌ها و آزادی‌هاست. شاعر به شما می‌گوید که برای رسیدن به هدف و لذت‌های واقعی زندگی، باید در مسیر لذت‌ها و شادکامی گام بردارید.

🔮 نتیجه شاهد فال: این فال به شما توصیه می‌کند که از لحظات زندگی بهره‌برداری کنید و به جای گرفتار شدن در خودخواهی‌ها و منیت‌ها، به سوی رهایی و لذت‌های بی‌دغدغه گام بردارید. همچنین، اشاره به این دارد که زندگی با شادی‌ها و لذت‌های آن تجربه‌ای ارزشمند است که باید به آن پرداخت و از آن بهره برد.

نکات تفسیر غزل 469 حافظ

وزن غزل:فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
بحر غزل:رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری

اشتراک در فیس‌بوک
اشتراک در توییتر
اشتراک در پینترست
اشتراک در واتساپ
نوشته های مرتبط
دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلد های ضروری مشخص شده اند *

ارسال نظر