1
2
3
4
5
6
7
گفتند خلایق که توئی یوسف ثانی
شیرین‌تر از آنی به شکرخنده که گویم
تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
گویی بدهم کامت و جانت بستانم
چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
چون اشک بیندازی اش از دیدهٔ مردم
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی
آنرا که دمی از نظر خویش برانی
1
گفتند خلایق که توئی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی
2
شیرین‌تر از آنی به شکرخنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی
3
تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی
4
صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی
5
گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی
6
چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی
7
چون اشک بیندازی اش از دیدهٔ مردم
آنرا که دمی از نظر خویش برانی
۱. برتری معشوق بر یوسف: مردم معشوق را به یوسف پیامبر تشبیه می‌کنند، اما شاعر پس از دقت و تأمل، او را حتی برتر از یوسف می‌بیند. این نشان از کمال و زیبایی بی‌حد معشوق دارد.
۲. زیبایی و شیرینی معشوق: شاعر تأکید می‌کند که لبخند معشوق از هر چیز شیرین‌تر است و او نه‌تنها زیباروست، بلکه در زمان خود مانند خسرو، پادشاه زیبایی‌هاست.
۳. توصیف دهان کوچک معشوق: دهان معشوق را نمی‌توان به غنچه تشبیه کرد، زیرا حتی غنچه هم به کوچکی و زیبایی دهان او نیست. این تصویر، نهایت لطافت و ظرافت را نشان می‌دهد.
۴. عمل‌نکردن معشوق به وعده‌هایش: معشوق بارها وعده داده است که عاشق را به وصال برساند، اما شاعر او را مانند سوسن آزاده می‌داند که فقط سخن می‌گوید و عمل نمی‌کند.
۵. ترس از فریب عشق: شاعر نگران است که معشوق در ابتدا به وصال وعده دهد، اما در نهایت جان او را بستاند. این نشان از دلهره و تردید عاشق در مسیر عشق دارد.
۶. تیرگی نگاه معشوق: چشم معشوق مانند تیری است که از سپر جان عاشق عبور می‌کند. این تشبیه، قدرت بالای جذابیت و فریفتگی نگاه معشوق را توصیف می‌کند.
۷. رنج دوری از معشوق: اگر معشوق از کسی روی برگرداند، اشک‌های او مانند تیر از چشمانش فرو می‌ریزد و او را دردمند و بی‌قرار می‌سازد. این اشاره به سوز و گداز عاشق در فراق دارد.
📌 نتیجه فال:
🔹 معشوق شما بی‌اندازه زیبا و جذاب است، اما ممکن است در وصال، شما را معطل کند.
🔹 او وعده‌هایی می‌دهد، اما شاید به آن‌ها عمل نکند، پس مراقب باشید که فقط به گفتارش اعتماد نکنید.
🔹 نگاه او گیرا و دلرباست، اما می‌تواند شما را به درد عشق دچار کند.
🔹 اگر از شما روی بگرداند، دچار اندوه زیادی خواهید شد.
🎯 توصیه:
🔸 اگر در مسیر عشق هستید، بیش از حد وابسته نشوید، زیرا ممکن است وصال به تأخیر بیفتد.
🔸 از وعده‌های بدون عمل دوری کنید و تنها به گفتار دل نبندید.
🔸 مراقب فریب چشمان معشوق باشید؛ گاهی عشق می‌تواند دردناک باشد.
🔸 اگر معشوق از شما فاصله گرفت، ناامید نشوید و صبر پیشه کنید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است
نسیم صبح سعادت! بدان نشان که تو دانی
گذر به کوی فلان کن، در آن زمان که تو دانی
تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
به مردمی، نه به فرمان، چنان بران که تو دانی
بگو که جان ضعیفم ز دست رفت، خدا را
ز لعل روح‌فزایش ببخش از آن که تو دانی
این فال به لحظات خاص و ویژه‌ای اشاره دارد که در آن فرد باید با آگاهی و بصیرت عمل کند. شاعر در این اشعار از “نسیم صبح سعادت” یاد می‌کند و به نوعی به لحظات طلایی و فرصت‌های زندگی اشاره دارد که برای هر فردی در زمان خاصی پیش می‌آید. در این فال، پیام‌های الهام‌بخش برای عمل بر اساس آگاهی و بصیرت و دریافت لطف خداوند نهفته است.
پیام شاهد فال:
- نسیم صبح سعادت: “نسیم صبح سعادت! بدان نشان که تو دانی، گذر به کوی فلان کن، در آن زمان که تو دانی” در این قسمت، شاعر به یک لحظه‌ی خاص و زمانی اشاره می‌کند که باید آن را غنیمت شمرد. این اشاره به “نسیم صبح سعادت” به معنی یک فرصت است که باید در زمان مناسب به آن توجه کرد. این پیام به شما می‌گوید که در زندگی خود به فرصت‌ها و لحظات خاص توجه کنید و آن‌ها را به بهترین نحو به کار بگیرید.
- پیک خلوت رازی: “تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت، به مردمی، نه به فرمان، چنان بران که تو دانی” این بخش به این نکته اشاره دارد که فرد باید در مسیر زندگی، آگاهی و درک خود را از حالات و لحظات خود حفظ کند. شاعر به انسان به عنوان “پیک خلوت رازی” اشاره دارد، که نشانه‌ای از رسالت درونی فرد برای رسیدن به درک و حقیقتی عمیق‌تر است. این به شما می‌گوید که در زندگی، آنچه مهم است پیگیری مسیر خود با درک و بصیرت است، نه صرفاً پیروی از دستورات بی‌فکر دیگران.
- تقاضای از خداوند: “بگو که جان ضعیفم ز دست رفت، خدا را، ز لعل روح‌فزایش ببخش از آن که تو دانی” در این بخش، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که به او روح تازه‌ای ببخشد. این جمله نشان‌دهنده تواضع و پذیرش ضعف‌های انسانی است و به نوعی از فرد می‌خواهد که در مواجهه با دشواری‌ها به خداوند پناه برده و از او کمک بخواهد.
🔮 نتیجه شاهد فال: این فال به شما توصیه می‌کند که در مواقع حساس و مهم زندگی، با بصیرت عمل کنید و از فرصت‌هایی که پیش رویتان قرار می‌گیرد به درستی استفاده کنید. همچنین، در مواقعی که احساس ضعف یا سردرگمی می‌کنید، به خداوند پناه ببرید و از او درخواست راهنمایی و انرژی برای ادامه مسیر کنید.
نکات تفسیر غزل 466 حافظ
وزن غزل:مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
بحر غزل:هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
