1
2
3
4
5
6
7
8
سَبَتْ سَلْمیٰ بِصُدْغَیها فُؤادی
خدا را برمن بیدل ببخشای
أَمَنْ اَنْکَرْتَنی عَن عشق سَلْمیٰ
که همچون مُت ببو تَن دل وَاِی رَه
غم این دل بِواتَت خورد ناچار
نگارا در غم سودای عشقت
بپی ماچان غَرامت بِسپُریمَن
دل حافظ شد اندر چین زلفت
و رُوحی کُلَّ یَومٍ لی یُنادی
و واصِلْنی علی رَغْمِ الْأَعادی
تُز اوَّل آن روی نِهْکو بِوادی
غَریقُ الْعِشقِ فی بَحْرِ الْوِدادِ
و غَرنه او بِنی آنچَت نَشادی
تَوَکَّلْنا علی رَبِّ الْعِبادِ
غَرَت یک وی رَوِشتی از اَمادی
بِلَیلٍ مُظْلِمٍ وَ اللّهُ هادی
1
سَبَتْ سَلْمیٰ بِصُدْغَیها فُؤادی
و رُوحی کُلَّ یَومٍ لی یُنادی
2
خدا را برمن بیدل ببخشای
و واصِلْنی علی رَغْمِ الْأَعادی
3
أَمَنْ اَنْکَرْتَنی عَن عشق سَلْمیٰ
تُز اوَّل آن روی نِهْکو بِوادی
4
که همچون مُت ببو تَن دل وَاِی رَه
غَریقُ الْعِشقِ فی بَحْرِ الْوِدادِ
5
غم این دل بِواتَت خورد ناچار
و غَرنه او بِنی آنچَت نَشادی
6
نگارا در غم سودای عشقت
تَوَکَّلْنا علی رَبِّ الْعِبادِ
7
بپی ماچان غَرامت بِسپُریمَن
غَرَت یک وی رَوِشتی از اَمادی
8
دل حافظ شد اندر چین زلفت
بِلَیلٍ مُظْلِمٍ وَ اللّهُ هادی
1. اسارت در عشق: شاعر می‌گوید که عشق معشوق قلبش را به تسخیر درآورده و روحش هر روز در جستجوی او ندا سر می‌دهد. این نشانه دلبستگی عمیق شما به فردی یا هدفی خاص است که ذهن و روح شما را درگیر کرده است.
2. طلب بخشش و وصال: از خدا طلب می‌کند که او را به معشوقش برساند، حتی اگر دشمنان مانع شوند. اگر در زندگی مانعی در مسیر خواسته‌هایتان وجود دارد، این نشانه‌ای است که باید با ایمان و صبر تلاش کنید.
3. انکار عشق یا پذیرش آن؟ شاعر به کسانی که عشقش را انکار می‌کنند، پاسخ می‌دهد که باید حقیقت عشق را درک کنند. ممکن است در موقعیتی باشید که دیگران احساسات یا تصمیمات شما را زیر سؤال ببرند، اما مهم این است که خودتان بدانید راهتان چیست.
4. غرق شدن در عشق و محبت: او خود را غرق در دریای عشق و محبت می‌بیند. این می‌تواند اشاره به ارتباطی عمیق و بی‌بازگشت باشد که شما نیز در آن قرار دارید. عشق واقعی همیشه با فداکاری همراه است.
5. تحمل سختی‌های عشق: غم‌های عشق اجتناب‌ناپذیر است، اما شیرینی وصال نیز در همین سختی‌ها نهفته است. اگر در زندگی با مشکلاتی مواجه هستید، این نشانه‌ای است که نباید ناامید شوید، زیرا نتیجه صبر، شادی خواهد بود.
6. توکل به خدا در سختی‌ها: شاعر در برابر دشواری‌های عشق، به خداوند توکل می‌کند. این پیامی برای شماست که اگر در مسیری با چالش‌هایی روبرو هستید، ایمان و توکل بهترین راه برای عبور از آن‌هاست.
7. تاوان عشق: او حاضر است برای عشق، هر هزینه‌ای را بپردازد. اگر در زندگی عشقی یا اهداف خود نیاز به فداکاری دارید، بدانید که هیچ موفقیتی بدون بهایی به دست نمی‌آید.
8. گم شدن در پیچ و خم عشق: دل حافظ در میان زلف معشوق گم شده است، اما در نهایت هدایت الهی راه را روشن می‌کند. اگر در زندگی در موقعیتی سردرگم هستید، این نشانه‌ای است که با توکل به خدا راه درست را خواهید یافت.
📌 نتیجه فال:
🔸 عشق و دلبستگی شما عمیق است، اما ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد.
🔸 دیگران ممکن است عشق یا تصمیم شما را درک نکنند، اما مهم این است که خودتان مطمئن باشید.
🔸 در سختی‌ها صبر کنید و توکل داشته باشید، زیرا راه روشن خواهد شد.
🔸 برای رسیدن به مقصود، باید بهای آن را بپردازید.
🔸 حتی اگر در مسیر خود سردرگم هستید، ایمان و اعتماد به خدا شما را هدایت خواهد کرد.
🎯 توصیه:
در مسیری که انتخاب کرده‌اید، صبر و استقامت داشته باشید. اگر عشق یا هدفی را دنبال می‌کنید که برایتان ارزشمند است، نگذارید موانع یا حرف‌های دیگران شما را دلسرد کند. در نهایت، راه شما با توکل به خدا روشن خواهد شد.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است
دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سر آمدی
تعبیر چیست؟ یار سفرکرده می‌رسد
ای کاج هر چه زودتر از در درآمدی
ذکرش به خیر ساقی فرخنده‌فال من
کز در مدام با قدح و ساغر آمدی
این فال نشان‌دهنده‌ی پایان دوره‌ی سختی و هجران است. نویدبخش وصال و بازگشت فردی عزیز به زندگی شماست. خواب شما گواه بر این است که امیدی در دل دارید و به زودی نور و شادی جایگزین تاریکی و انتظار خواهد شد.
پیام شاهد فال:
- پایان جدایی: دوران هجران و دوری رو به پایان است و به زودی وصال میسر خواهد شد.
- امید و انتظار: امیدواری خود را حفظ کنید، چرا که نشانه‌ها حاکی از برآورده شدن آرزوهای شما هستند.
- سرور و شادی: بازگشت فردی محبوب یا رخدادی خوشایند، کام شما را شیرین خواهد کرد.
🔮 نتیجه شاهد فال: به استقبال شادی بروید، چرا که زمان وصال نزدیک است. آنچه در دل دارید به حقیقت خواهد پیوست و روزهای خوش در راه‌اند.
نکات تفسیر غزل 429 حافظ
وزن غزل:مفاعیلن مفاعیلن فعولن
بحر غزل:هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
