1
چرا با بخت خود چندین ستیزم
که من از طالع خود می‌گریزم

2
مرا بگذشت آب فرقت از سر
بدین حالم مدارا نیست در خور

3
هم اکنون راه شهر دوست گیرم
شهیدم گر به راه دوست میرم

4
غریبانی که حالم را ببینند
زمانی بر سرم آرام گیرند

5
غریبان را غریبان یاد دارند
که ایشان یکدگر را یادگارند

6
خدایا چارۀ بیچارگانی
مرا و جز مرا چاره تو دانی

7
چنان کز شب براری روز روشن
ازین انده برآور شادی من

8
زهجرانت بسی دارم شکایت
نمی گنجد در اینجا این حکایت