1
2
3
4
5
6
7
8
9
رسید مژده که ایّامِ غم نخواهد ماند
من ار چه در نظرِ یار خاکسار شدم
چو پردهدار به شمشیر میزند همه را
چه جایِ شُکر و شکایت ز نقشِ نیک و بد است؟
سرودِ مجلسِ جمشید گفتهاند این بود
توانگرا! دلِ درویشِ خود به دست آور
غنیمتی شِمُر ای شمع وصلِ پروانه
بدین رَواقِ زَبَرجَد نوشتهاند به زر
ز مهربانیِ جانان طمع مَبُر حافظ
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند
کسی مُقیمِ حریمِ حَرَم نخواهد ماند
که بر صحیفهٔ هستی رقم نخواهد ماند
که «جامِ باده بیاور که جم نخواهد ماند»
که مخزنِ زَر و گنجِ دِرَم نخواهد ماند
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند
که «جز نکوییِ اهلِ کرم نخواهد ماند»
که نقشِ جور و نشانِ ستم نخواهد ماند
1
رسید مژده که ایّامِ غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
2
من ار چه در نظرِ یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند
3
چو پردهدار به شمشیر میزند همه را
کسی مُقیمِ حریمِ حَرَم نخواهد ماند
4
چه جایِ شُکر و شکایت ز نقشِ نیک و بد است؟
که بر صحیفهٔ هستی رقم نخواهد ماند
5
سرودِ مجلسِ جمشید گفتهاند این بود
که «جامِ باده بیاور که جم نخواهد ماند»
6
توانگرا! دلِ درویشِ خود به دست آور
که مخزنِ زَر و گنجِ دِرَم نخواهد ماند
7
غنیمتی شِمُر ای شمع وصلِ پروانه
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند
8
بدین رَواقِ زَبَرجَد نوشتهاند به زر
که «جز نکوییِ اهلِ کرم نخواهد ماند»
9
ز مهربانیِ جانان طمع مَبُر حافظ
که نقشِ جور و نشانِ ستم نخواهد ماند
1. گذر زمان و ناپایداری غم: در بیت اول، شاعر خبر از پایان یافتن روزهای سخت میدهد. این میتواند نشانهای از بهبود شرایط و گذراندن مشکلات باشد.
2. بیثباتی مقام و جایگاه: بیت دوم اشاره دارد که جایگاه افراد در نظر دیگران همیشه ثابت نیست. این میتواند نشانه تغییر در روابط یا موقعیت اجتماعی باشد.
3. ناپایداری قدرت و نفوذ: در بیت سوم، شاعر بیان میکند که هیچکس در جایگاه قدرت باقی نمیماند. این ممکن است هشداری برای دوری از تکبر و توجه به ارزشهای درونی باشد.
4. بیارزشی ظاهر دنیا: بیت چهارم نشان میدهد که نیک و بد دنیا ناپایدار است. این میتواند نشانه بیاعتباری قضاوتهای سطحی و گذرایی خوشی و ناخوشی باشد.
5. فناپذیری انسان و قدرت: در بیت پنجم، شاعر اشاره دارد که حتی پادشاهان نیز از این دنیا میروند. این نشانه اهمیت استفاده درست از فرصتهاست.
6. ارزش ارتباطات انسانی: بیت ششم توصیه میکند که به دلهای پاک توجه شود، زیرا مال و ثروت ماندگار نیست. این میتواند نشانه اهمیت دوستی و مهربانی باشد.
7. گذرا بودن فرصتها: در بیت هفتم، شاعر هشدار میدهد که لحظات شیرین را باید غنیمت شمرد. این نشانه ارزش استفاده از لحظات خوب زندگی است.
8. ماندگاری نیکی: بیت هشتم تأکید دارد که تنها اعمال خوب باقی میمانند. این میتواند نشانهای از اهمیت انجام کارهای نیک و تأثیر ماندگار آنها باشد.
9. امید به لطف الهی: بیت نهم اشاره دارد که ظلم و ستم پایدار نخواهد ماند. این نشانهای از امید به عدالت و دگرگونی مثبت است.
📌 نتیجه فال:
🔹 غم و سختیهای شما موقتی است.
🔹 جایگاه و قدرت ناپایدارند، پس به ارزشهای واقعی تکیه کنید.
🔹 توجه به مهربانی و دوستی از ثروت مهمتر است.
🔹 لحظات خوب را غنیمت بشمارید.
🔹 نیکی و عدالت ماندگار خواهد ماند.
🎯 توصیه:
صبور باشید و به تغییرات مثبت امیدوار بمانید. از لحظات خوب زندگی لذت ببرید و روی ارزشهای درونی و مهربانی تمرکز کنید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطهی کلیدی تعبیر فال است
حَسْبِ حالی نَنِوِشتی و شد ایّامی چند
مَحرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند؟
ما به آن مقصدِ اعلی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نَهَد لطفِ شما گامی چند
چون مِی از خُم به سبو رفت و گُل افکند نقاب
فرصتِ عیش نگه دار و بزن جامی چند
در این ابیات، شاعر از دوری و بیخبری گلایه دارد و آرزوی ارتباط و وصال را بیان میکند. در بیت اول، اشاره میکند که مدتی است که هیچ خبری از محبوب نرسیده و به دنبال کسی است که بتواند پیام او را برساند. در بیت دوم، به این حقیقت اذعان دارد که بدون لطف و راهنمایی معشوق، رسیدن به مقصود والا ممکن نیست. در بیت سوم، با یادآوری گذرا بودن زندگی، توصیه میکند که از لحظات شادی و فرصتهای خوشی بهره برده و از آن لذت ببرند.
پیام شاهد فال:
- ممکن است احساس کنید که در انتظار پاسخ یا نشانهای از سوی فردی خاص هستید.
- رسیدن به اهداف بزرگ نیازمند کمک و لطف الهی یا حمایت دیگران است.
- زندگی کوتاه و گذراست، پس باید قدر لحظات شیرین را دانست و از آنها بهره برد.
نکات تفسیر غزل 176 حافظ
وزن غزل:مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر غزل:مجتث مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
مقدمه
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
غزل شماره 175 حافظ :
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
غزل شماره 177 حافظ :
حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند