1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
دست در حلقهٔ آن زلفِ دو تا نتوان کرد
آنچه سعی است، من اندر طلبت بنمایم
دامنِ دوست به صد خونِ دل افتاد به دست
عارضش را به مَثَل ماهِ فلک نتوان گفت
سرو بالایِ من آنگه که درآید به سَماع
مشکلِ عشق نه در حوصلهٔ دانشِ ماست
چه بگویم که تو را نازکیِ طبعِ لطیف
نظرِ پاک توانَد رخِ جانان دیدن
غیرتم کُشت که محبوبِ جهانی، لیکن
بجز ابرویِ تو محرابِ دل حافظ نیست
تکیه بر عهدِ تو و بادِ صبا نتوان کرد
این قَدَر هست که تغییرِ قضا نتوان کرد
به فُسوسی که کُنَد خصم، رها نتوان کرد
نسبتِ یار به هر بی سر و پا نتوان کرد
چه محل جامهٔ جان را که قبا نتوان کرد
حلِّ این نکته بدین فکرِ خطا نتوان کرد
تا به حَدّیست که آهسته دعا نتوان کرد
که در آیینه نظر جز به صفا نتوان کرد
روز و شب عربده با خلقِ خدا نتوان کرد
طاعتِ غیر تو در مذهبِ ما نتوان کرد
1
دست در حلقهٔ آن زلفِ دو تا نتوان کرد
تکیه بر عهدِ تو و بادِ صبا نتوان کرد
2
آنچه سعی است، من اندر طلبت بنمایم
این قَدَر هست که تغییرِ قضا نتوان کرد
3
دامنِ دوست به صد خونِ دل افتاد به دست
به فُسوسی که کُنَد خصم، رها نتوان کرد
4
عارضش را به مَثَل ماهِ فلک نتوان گفت
نسبتِ یار به هر بی سر و پا نتوان کرد
5
سرو بالایِ من آنگه که درآید به سَماع
چه محل جامهٔ جان را که قبا نتوان کرد
6
مشکلِ عشق نه در حوصلهٔ دانشِ ماست
حلِّ این نکته بدین فکرِ خطا نتوان کرد
7
چه بگویم که تو را نازکیِ طبعِ لطیف
تا به حَدّیست که آهسته دعا نتوان کرد
8
نظرِ پاک توانَد رخِ جانان دیدن
که در آیینه نظر جز به صفا نتوان کرد
9
غیرتم کُشت که محبوبِ جهانی، لیکن
روز و شب عربده با خلقِ خدا نتوان کرد
10
بجز ابرویِ تو محرابِ دل حافظ نیست
طاعتِ غیر تو در مذهبِ ما نتوان کرد
1. سختی و موانع در پیوندهای عاشقانه: حافظ در این بیت اشاره به این دارد که نمیتوان بدون درد و رنج در آغوش معشوق قرار گرفت و تکیه بر عشق و وفاداری تنها در شرایط مناسب و در زمانهای خاص ممکن است. گاهی در مسیر عشق و انتظار، نمیتوان به راحتی به خواستههای خود دست یافت.
2. تغییرناپذیری تقدیر: حافظ در این بیت از این میگوید که برخی از مسائل و شرایط زندگی تغییرناپذیر هستند و هر چه تلاش کنیم، نمیتوانیم تقدیر را تغییر دهیم. به این معنی که تلاشهای ما اگرچه با نیت پاک انجام شوند، در برابر قدرتهای بزرگتر، تاثیری ندارند.
3. فدای عشق و رهایی: در این بیت حافظ به کسی که به معشوق خود با تمام وجود میرسد اشاره میکند و از این میگوید که حتی با خون دل، معشوق قابل رهایی نیست. این نشان میدهد که در مسیر عشق گاهی اوقات نمیتوان از احساسات خود فرار کرد و تسلیم آن میشویم.
4. ماه و معشوق: حافظ در این بیت به زیبایی و بزرگی معشوق خود اشاره دارد و میگوید که حتی در مقایسه با ماه نیز نمیتوان زیبایی معشوق را توصیف کرد. این تاکید بر بینظیر بودن و منحصر به فرد بودن معشوق است.
5. سختی عشق و جان: حافظ در این بیت اشاره میکند که رسیدن به معشوق در لحظات خاص، مانند هنگامی که سرو بالای معشوق وارد میشود، به هیچ وجه به سادگی نمیتواند باشد و تنها در شرایط مناسب امکانپذیر است. او بیان میکند که در عشق، نمیتوان به سادگی از همه چیز گذشت.
6. عشق و محدودیت عقل: حافظ در این بیت اشاره میکند که عشق چیزی فراتر از عقل و دانش است و مسائل عاشقانه را نمیتوان با منطق یا تفکر صرف حل کرد. این نشاندهنده این است که در عشق، باید از احساسات و درک درونی استفاده کرد.
7. نرمی و لطافت در دعا: حافظ در این بیت از نازکی طبع معشوق و لطافت احساسات او سخن میگوید و میگوید که معشوق به گونهای است که نمیتوان بهراحتی دعای سخت و قوی از او خواست. این نشان میدهد که در مقابل معشوق، گاهی باید نرم و با احتیاط رفتار کرد.
8. پاکی در عشق: حافظ به این اشاره میکند که تنها کسی میتواند معشوق را با نگاه پاک و صاف ببیند که در دل خود صفا داشته باشد. این نکته اشاره به اهمیت داشتن قلبی پاک و نگاه خالص در روابط عاشقانه دارد.
9. غیرت و مشکلات در برابر محبوب: حافظ در این بیت از غیرت خود سخن میگوید و بیان میکند که اگرچه محبوب او برای جهان مهم است، اما او نمیتواند به راحتی با مردم تعامل کند و باید در برابر آنها صبر و بردباری نشان دهد. این نشان میدهد که در عشق، فرد باید با شرایط سخت و چالشهای اجتماعی دست و پنجه نرم کند.
10. فدا کردن همه چیز برای معشوق: در این بیت، حافظ بیان میکند که تنها معشوق او ارزش پرستش و عبادت دارد و هیچ چیزی غیر از او نمیتواند جایگزین معشوق شود. این به معنای فدا کردن تمام دل و وجود برای معشوق است.
📌 نتیجه فال:
🔸برخی از تلاشها و آرزوهای شما ممکن است تغییرناپذیر باشند، و تلاش بیوقفه در برابر تقدیر شاید نتایج دلخواه را به همراه نداشته باشد.
🔸 در روابط و عشق، برخی موانع و سختیها غیرقابل اجتناب است. ممکن است با تمام وجود در مسیر عشقی باشید که رهایی از آن به راحتی ممکن نیست.
🔸 عشق چیزی فراتر از عقل و دانش است و در مواقعی نیاز است که از احساسات و درک درونی خود استفاده کنید.
🔸 در روابط عاطفی، پاکی دل و خلوص نیت از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتوانید درک درستی از معشوق پیدا کنید.
🔸 در برابر چالشها و سختیهای زندگی، غیرت و صبر از شما خواسته میشود تا در شرایط پیچیده، از خود پایداری نشان دهید.
🎯 توصیه:
🔹 به مشکلات زندگی بهویژه در روابط عاطفی با صبر و حکمت نگاه کنید و بدانید که برخی چیزها فراتر از کنترل شما هستند.
🔹 به درک و شناخت معشوق و روابط عاطفی خود توجه بیشتری داشته باشید و همواره نیت پاک و خالص خود را حفظ کنید.
🔹 در برابر مشکلات و چالشهای اجتماعی و فردی، به غیرت و صبر خود اتکا کنید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطهی کلیدی تعبیر فال است
دیدی ای دل که غمِ عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یارِ وفادار چه کرد
وه از آن نرگسِ جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردمِ هشیار چه کرد
اشکِ من رنگِ شفق یافت ز بیمِهری یار
طالعِ بیشفقت بین که در این کار چه کرد
در این ابیات، شاعر از درد و رنجی که عشق بار دیگر بر دل او وارد کرده سخن میگوید. در بیت اول، با حسرت بیان میکند که معشوق، دلش را شکسته و با یار وفادار خود چه بیرحمانه رفتار کرده است. در بیت دوم، به نرگس جادوانه معشوق اشاره دارد که با فریب و دلبری خود غوغایی به پا کرده است و از مستی معشوق مینالد که با افراد آگاه و هشیار چه کرده است. در بیت سوم، اشک شاعر به رنگ سرخ شفق درآمده که نشان از بیمهری و بیوفایی معشوق دارد و او از سرنوشت بیرحم شکایت میکند که چه ظلمی بر او روا داشته است.
پیام شاهد فال:
- بار دیگر در عشق دچار سختی و ناراحتی شدهاید و این رنج بر قلبتان سنگینی میکند.
- فردی که به او دلبستهاید، رفتار فریبنده و بیتفاوتی دارد که باعث رنج شما شده است.
- شرایط پیشآمده بیشتر نتیجه سرنوشت و تقدیر است تا اعمال شما.
🔮 نتیجه شاهد فال: این فال نشان میدهد که ممکن است در عشق یا روابط خود دچار دلسردی و ناراحتی شده باشید. بهتر است احساسات خود را مدیریت کنید و اجازه ندهید بیوفایی یا فریب دیگران شما را بیش از حد آشفته کند. گاهی تقدیر راهی متفاوت از خواستههای ما پیش میگیرد، اما امید و صبوری کلید عبور از این دوران است.
نکات تفسیر غزل 133 حافظ
وزن غزل: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر غزل: رمل مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
مقدمه
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
غزل شماره 132 حافظ :
دل از من برد و روی از من نهان کرد
غزل شماره 134 حافظ :
دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد