تفسیر غزل شماره 129 حافظ

تفسیر غزل شماره 129 حافظ

1

2

3

4

5

6

7

8

9

صوفی نهاد دام و سَرِ حُقِّه، باز کرد

بازی دهر بشکندش بیضه در کلاه

ساقی بیا که شاهد رعنایِ صوفیان

این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت؟

ای دل بیا که ما به پناه خدا رویم

صنعت مَکُن که هر که محبّت نه پاک باخت

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید

ای کبک خوش خُرام کجا می روی؟ بایست

حافظ مکن ملامتِ رندان که در ازل

بنیاد مکر با فلکِ حُقِّه‌باز کرد

زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد

دیگر به جلوه آمد و آغازِ ناز کرد

واهنگ بازگشت ز راهِ حجاز کرد

زآنچ آستینِ کوته و دست دراز کرد

عشقش به روی دل درِ معنی فراز کرد

شرمنده رَهرُوی، که عمل بر مجاز کرد

غَرِّه مشو که گربۀ عابد نماز کرد

ما را خدا از زهدِ ریا بی نیاز کرد

1
صوفی نهاد دام و سَرِ حُقِّه، باز کرد
بنیاد مکر با فلکِ حُقِّه‌باز کرد

2
بازی دهر بشکندش بیضه در کلاه
زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد

3
ساقی بیا که شاهد رعنایِ صوفیان
دیگر به جلوه آمد و آغازِ ناز کرد

4
این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت؟
واهنگ بازگشت ز راهِ حجاز کرد

5
ای دل بیا که ما به پناه خدا رویم
زآنچ آستینِ کوته و دست دراز کرد

6
صنعت مَکُن که هر که محبّت نه پاک باخت
عشقش به روی دل درِ معنی فراز کرد

7
فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید
شرمنده رَهرُوی، که عمل بر مجاز کرد

8
ای کبک خوش خُرام کجا می روی؟ بایست
غَرِّه مشو که گربۀ عابد نماز کرد

9
حافظ مکن ملامتِ رندان که در ازل
ما را خدا از زهدِ ریا بی نیاز کرد

تفسیر کوتاه فال حافظ غزل شماره 129

در ادامه تفسیر فال حافظ شما برای غزل شماره 129 سایت حافظ فال آمده است:

۱. دام‌گذاشتن برای حقیقت: حافظ در این بیت از “صوفی” و دام‌گذاری او برای حقیقت سخن می‌گوید. این می‌تواند به شما یادآوری کند که گاهی کسانی که به ظاهر در جستجوی حقیقت هستند، ممکن است در حقیقت در پی مکر و فریب باشند و در واقع هیچ‌گاه از مسیر اصلی نمی‌روند.

۲. شکستن بازی دنیا: حافظ به بازی دنیا اشاره می‌کند که ممکن است برای ما سرنوشتی غیرمنتظره رقم بزند. این به شما یادآوری می‌کند که در دنیای پر پیچ و خم، باید به دنبال حقیقتی ثابت و پایدار باشیم و در دام بازی‌های فریبنده نیفتیم.

۳. جلوه‌ی جدید در مسیر عاشقی: در این بیت حافظ به آمدن شاهد رعنای صوفیان و آغاز ناز او اشاره می‌کند که نشان از شروع دگرگونی و جلوه‌های جدید دارد. این می‌تواند به شما یادآوری کند که در مسیر عشق و جستجوی معنویت، همواره جلوه‌های جدید و تحولات نو ظاهر می‌شود که باید از آن‌ها استقبال کرد.

۴. بازگشت از راه‌های نادرست: حافظ از “واهنگ بازگشت” سخن می‌گوید، که به معنای برگشتن از مسیر نادرست است. این به شما یادآوری می‌کند که در زندگی، گاهی باید مسیرهایی که از آن‌ها منحرف شده‌ایم را تغییر دهیم و به راه درست بازگردیم.

۵. پناه بردن به خداوند: در این بیت، حافظ از پناه بردن به خداوند صحبت می‌کند و یادآوری می‌کند که در مواجهه با سختی‌ها و مشکلات زندگی، باید به خداوند پناه ببریم و از او کمک بخواهیم.

۶. پاکی در محبت: حافظ به این نکته اشاره می‌کند که هر کسی که در محبت و عشق خود پاک نباشد، در واقع حقیقت عشق را درک نکرده است. این به شما یادآوری می‌کند که عشق واقعی همیشه از دل پاک و بدون نیت‌های پنهانی سرچشمه می‌گیرد.

۷. مجاز و حقیقت: حافظ به “فردا” اشاره می‌کند که در آن حقیقت نمایان می‌شود و کسی که بر مجاز تکیه کرده است، شرمنده خواهد بود. این به شما یادآوری می‌کند که در نهایت، حقیقت همیشه خود را نشان می‌دهد و نمی‌توان از آن فرار کرد.

۸. غرور و فریب در ظاهر: حافظ به “کبک خوش خرام” اشاره می‌کند و می‌گوید که نباید فریب ظاهر را خورد. این به شما یادآوری می‌کند که هر کسی که به ظاهر خود تکیه کند و غرور به خرج دهد، در نهایت به نتیجه نخواهد رسید.

۹. زهد ریا: حافظ از “زهدِ ریا” و فریب‌های دینی سخن می‌گوید و می‌گوید که در ازل خداوند ما را از این نوع زهد بی‌روح و سطحی بی‌نیاز کرده است. این به شما یادآوری می‌کند که دین و معنویت نباید در سطح ظاهری و به خاطر نمایش باشد، بلکه باید از درون و با صداقت دنبال شود.



 📌 نتیجه فال:

🔸 در جستجوی حقیقت باید از مکر و فریب دوری کرد و در پی شناخت واقعی از خود و دنیای پیرامون باشیم.
🔸 زندگی همیشه پر از پیچیدگی‌ها و تغییرات است و در این مسیر، باید همواره به حقیقت ثابت پایبند باشیم.
🔸 در مسیر عشق و معنویت، تغییرات و جلوه‌های جدیدی ممکن است پیش آیند که باید با استقبال از آن‌ها حرکت کنیم.
🔸 از راه‌های نادرست باید بازگشت و به سوی مسیر درست حرکت کنیم.
🔸 در مواجهه با مشکلات زندگی، پناه بردن به خداوند و درخواست از او برای هدایت و حمایت می‌تواند آرامش و اطمینان بیاورد.
🔸 عشق و محبت باید از دل پاک و بدون فریب سرچشمه بگیرد تا به حقیقت و معنای واقعی خود دست یابد.
🔸 در نهایت، حقیقت همیشه خود را نشان خواهد داد و نمی‌توان از آن فرار کرد.
🔸 باید از فریب ظاهر و غرور در زندگی و روابط خود اجتناب کرد و به عمق و معنای واقعی توجه کرد.

🎯 توصیه:

🔹 در جستجوی حقیقت و معنویت، همیشه از صداقت و پاکی در نیت و عمل بهره‌برداری کنید.
🔹 در مواجهه با تغییرات و پیچیدگی‌های زندگی، همیشه به سمت حقیقت حرکت کنید و از فریب و مکر دوری کنید.
🔹 در روابط خود با دیگران و در دنیای عشق، همیشه به دنبال عمق و صداقت باشید، نه تنها ظاهر و نمای بیرونی.
🔹 از پناه بردن به خداوند در شرایط دشوار استفاده کنید و به او برای راهنمایی و حمایت اعتماد کنید.

شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است 

بلبلی خون جگر خورد و گلی حاصل کرد
باد غیرت به صدش خار پریشان‌دل کرد

طوطیی را به خیال شکری دل‌خوش بود
ناگَهَش سیل فنا نقشِ اَمَل، باطل کرد

قُرَّةُ الْعینِ من آن میوهٔ دل یادش باد
که خود آسان بشد و کار مرا مشکل کرد

تفسیر شاهد فال:

در این ابیات، شاعر به سختی‌ها و ناملایمات زندگی اشاره دارد. در بیت اول، بلبلی که برای رسیدن به گل رنج زیادی کشیده بود، ناگهان با باد غیرتی مواجه شد که گل را با خارهایش از او گرفت و دلش را پریشان کرد. در بیت دوم، طوطی که با امید رسیدن به شکر دل‌خوش بود، با سیل فنا روبه‌رو شد و تمام آرزوهایش نقش بر آب شد. در بیت سوم، شاعر از محبوبی یاد می‌کند که خود به آسانی از او دور شد، اما برای شاعر، فراق او بسیار دشوار و دردناک شده است.

پیام شاهد فال:

  • ممکن است شما نیز برای رسیدن به هدف یا فردی، سختی‌های زیادی را تحمل کرده باشید، اما ناگهان شرایطی غیرمنتظره باعث دوری یا از دست رفتن آن شده است.
  • این فال به شما هشدار می‌دهد که زندگی همیشه مطابق انتظار پیش نمی‌رود و باید برای ناملایمات آماده باشید.
  • همچنین، نشان‌دهنده وابستگی عاطفی شما به فردی یا آرزویی است که اکنون از دسترس شما خارج شده است.


🔮 نتیجه شاهد فال: اگر درگیر فقدان یا ناامیدی هستید، این فال به شما توصیه می‌کند که هرچند از دست دادن دشوار است، اما باید با آن کنار بیایید و به دنبال راهی برای ادامه مسیر باشید. دنیا همیشه در حال تغییر است و ممکن است فرصت‌های بهتری در انتظار شما باشند.

نکات تفسیر غزل 129 حافظ

وزن غزل: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر غزل: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری

غزل شماره 128 حافظ :
به آب روشن می عارفی طهارت کرد

غزل شماره 130 حافظ :
بلبلی خون جگر خورد و گلی حاصل کرد

اشتراک در فیس‌بوک
اشتراک در توییتر
اشتراک در پینترست
اشتراک در واتساپ
نوشته های مرتبط
دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلد های ضروری مشخص شده اند *

ارسال نظر