تفسیر غزل شماره 127 حافظ

تفسیر غزل شماره 127 حافظ

1

2

3

4

5

6

7

بیا که تُرکِ فلک خوانِ روزه غارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد

مُقامِ اصلی ما گوشۀ خرابات است

نماز در خم آن ابروان محرابی

بهایِ بادۀ چون لعل چیست؟ جوهرِ عقل

فغان که نرگس جَمّاشِ شیخ شهر امروز

حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ

هلال عید به دورِ قدح اشارت کرد

که خاک میکدهٔ عشق را زیارت کرد

خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

بیا که سود کسی بُرد، کاین تجارت کرد

نظر به دُردکشان از سر حقارت کرد

اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد

1
بیا که تُرکِ فلک خوانِ روزه غارت کرد
هلال عید به دورِ قدح اشارت کرد

2
ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکدهٔ عشق را زیارت کرد

3
مُقامِ اصلی ما گوشۀ خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

4
نماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

5
بهایِ بادۀ چون لعل چیست؟ جوهرِ عقل
بیا که سود کسی بُرد، کاین تجارت کرد

6
فغان که نرگس جَمّاشِ شیخ شهر امروز
نظر به دُردکشان از سر حقارت کرد

7
حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد

تفسیر کوتاه فال حافظ غزل شماره 127

در ادامه تفسیر فال حافظ شما برای غزل شماره 127 سایت حافظ فال آمده است:

۱. تأثیر گذار بودن عشق: حافظ در این بیت به ترک فلک و هلال عید اشاره می‌کند که با اشاره به قدح، نوعی توجه به لذت‌های دنیوی و عشق را مطرح می‌کند. این به شما یادآوری می‌کند که گاهی باید از محدودیت‌های دنیوی رها شویم و به سوی لذت‌های حقیقی و عشق‌های عمیق‌تری قدم برداریم.

۲. مقام عشق و عبادات حقیقی: حافظ بیان می‌کند که ثواب روزه و حج تنها در صورتی قبول می‌شود که شخص خاک میکدهٔ عشق را زیارت کرده باشد. این به شما یادآوری می‌کند که معنای واقعی عبادات و آداب دینی زمانی محقق می‌شود که در قلب شما عشق به حقیقت وجود داشته باشد.

۳. مقام اصلی در خرابات: حافظ می‌گوید مقام اصلی ما در گوشه خرابات است، جایی که خداوند خیر دهد به کسی که عمارت عشق را ساخته باشد. این نشان می‌دهد که مقام واقعی انسان در جایی است که از خودگذشتگی، عشق و حقیقت جستجو می‌شود.

۴. نماز در خم ابرو: حافظ در این بیت به نماز در خم ابروی معشوق اشاره می‌کند که طهارت آن تنها از خون جگر ممکن است. این به شما یادآوری می‌کند که گاهی راه‌های معنوی و ارتباطات عمیق‌تر، مستلزم رنج و تحمل دشواری‌ها هستند.

۵. بهای باده و تجارت عقل: حافظ به بهای باده چون لعل و جوهر عقل اشاره می‌کند که به تجارتی می‌پردازد که سودمند است. این به شما یادآوری می‌کند که در زندگی نباید از لذت‌ها و تجربیات گذرا غافل شد، زیرا عقل و تجربه می‌تواند در کنار لذت‌های دنیوی، ارزشمندترین تجارت باشد.

۶. حقارت‌های اجتماعی و عشق: در این بیت، حافظ به نرگس جَمّاشِ شیخ شهر اشاره می‌کند که از سر حقارت به دُردکشان نگاه می‌کند. این به شما یادآوری می‌کند که در دنیای اجتماعی و مقام‌های ظاهری نباید به دیگران از بالا نگاه کرد، بلکه باید از دیدگان همدلانه و عاشقانه به انسان‌ها نگریست.

۷. گوش دادن به حقیقت عشق: حافظ در این بیت می‌گوید که باید حدیث عشق را از خود حافظ شنید نه از واعظان. این به شما یادآوری می‌کند که باید در جستجوی حقیقت و عشق، از تجربه‌های عمیق‌تر و اندیشه‌های شخصی بهره بگیرید تا اینکه فقط به نقل قول‌ها و کلمات دیگران تکیه کنید.



📌 نتیجه فال:

🔸 عشق و لذت‌های دنیوی به تنهایی نمی‌توانند مسیر زندگی را روشن کنند، بلکه باید در جستجوی حقیقت و عشق حقیقی باشیم.
🔸 معنای عبادات و اعمال دینی زمانی محقق می‌شود که در دل شما عشق و اشتیاق به حقیقت وجود داشته باشد.
🔸 مقام واقعی انسان در جایی است که از خودگذشتگی، عشق و جستجوی حقیقت وجود دارد.
🔸 راه‌های معنوی و ارتباطات عمیق‌تر ممکن است دشوار باشند، اما ارزش آن را دارند.
🔸 در کنار لذت‌ها و تجربیات دنیوی، عقل و خرد می‌تواند ارزش بیشتری داشته باشد.
🔸 در روابط اجتماعی باید از دیدگاه همدلانه و انسانی به دیگران نگاه کرد و از نگاه‌های حقارت‌آمیز پرهیز کرد.
🔸 در جستجوی حقیقت، باید از تجربه‌ها و دیدگاه‌های شخصی خود بهره بگیرید و به دنبال حکمت واقعی باشید.

🎯 توصیه:

🔹 به دنبال لذت‌های گذرا نباشید و ارزش‌های عمیق‌تر و معنوی‌تری را در زندگی جستجو کنید.
🔹 در زندگی معنوی، بیشتر از اعمال دینی به جستجوی عشق و حقیقت در دل خود توجه کنید.
🔹 در روابط اجتماعی و تعاملات خود از دیدگاه همدلانه و محبت‌آمیز بهره بگیرید.
🔹 همیشه از تجربه‌ها و اندیشه‌های شخصی خود در جستجوی حقیقت استفاده کنید و از صرفاً تکیه بر گفته‌های دیگران دوری کنید.

شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است

به آب روشن می عارفی طهارت کرد
عَلَی الصَّباح، که میخانه را زیارت کرد

همان که ساغر زَرّینِ خور، نهان گردید
هلال عید به دور قدح اشارت کرد

خوشا نماز و نیاز کسی که از سرِ درد
به آب دیده و خون جگر طهارت کرد

تفسیر شاهد فال:

این ابیات به گونه‌ای نمادین، ارتباط میان طهارت، عشق و حقیقت را بیان می‌کنند. در بیت اول، شاعر اشاره دارد که عارفی با می (نماد عشق و معرفت) طهارت کرد و سحرگاهان به زیارت میخانه (نماد حقیقت و رهایی) رفت. در بیت دوم، می‌گوید که همان‌طور که خورشید (نماد روز و آگاهی) پنهان شد، هلال عید با اشاره‌ای به جام شراب، نوید آغاز شادی را داد. در بیت سوم، اوج معنویت را در کسی می‌داند که از سر درد و اخلاص، وضو را نه با آب عادی، بلکه با اشک و خون دل گرفته است.

پیام شاهد فال:

  • شما در مسیر شناخت عمیق‌تری از زندگی، عشق و حقیقت قرار دارید و ممکن است راهی را انتخاب کرده باشید که متفاوت از مسیر عموم باشد.
  • این فال اشاره دارد که ارزش واقعی در ظواهر و قواعد خشک نیست، بلکه در تجربه‌ی عمیق و قلبی است.
  • احساسات شما صادقانه و پرشور هستند، اما این راه، آمیخته با سختی و رنج نیز خواهد بود.


🔮 نتیجه شاهد فال: اگر در جستجوی حقیقت و معنای زندگی هستید، این فال به شما می‌گوید که مسیر شما، هرچند دشوار، اما ارزشمند است. شاید لازم باشد با رنج‌ها و اشک‌های خود راهی برای پالایش روح پیدا کنید. صبر و اخلاص شما در نهایت به روشنی و رهایی منجر خواهد شد.

نکات تفسیر غزل 127 حافظ

وزن غزل: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر غزل: مجتث مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری

غزل شماره 126 حافظ :
سحر بلبل حکایت با صبا کرد

غزل شماره 128 حافظ :
به آب روشن می عارفی طهارت کرد

اشتراک در فیس‌بوک
اشتراک در توییتر
اشتراک در پینترست
اشتراک در واتساپ
نوشته های مرتبط
دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلد های ضروری مشخص شده اند *

ارسال نظر