1
2
از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
گفتند که پس از سیاه رنگی نبُوَد
وز گردش روزگار می‌لرز چو بید
پس موی سیاه ما چرا گشت سپید؟
1
از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
وز گردش روزگار می‌لرز چو بید
2
گفتند که پس از سیاه رنگی نبُوَد
پس موی سیاه ما چرا گشت سپید؟
نکات رباعی 14 حافظ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
