۱. آغاز خوشی و لذت در بهار: حافظ به آمدن نسیم بهاری اشاره می‌کند که بوی بهشت را به همراه دارد. او خود را در کنار شراب و یاری زیبارو، مانند حوریان بهشتی، تصور می‌کند.

۲. شادی فقیر در سایه نعمت الهی: او می‌گوید که امروز گدا نیز می‌تواند ادعای پادشاهی کند، زیرا طبیعت با ابرهای باران‌زا و مزارع سبز، جشنی برپا کرده است.

۳. نقد را به نسیه ترجیح بده: چمن و گلزار نشان از زیبایی و لذت در لحظه دارد. او عارفانی را که تنها به بهشت وعده‌داده‌شده قناعت می‌کنند، سرزنش می‌کند و توصیه می‌کند که زیبایی‌ها و خوشی‌های دنیا را نیز از دست ندهیم.

۴. از دشمن انتظار وفا نداشته باش: حافظ می‌گوید که از دشمن انتظار دوستی و وفاداری نداشته باش، همان‌طور که از چراغ معبد (کنشت) انتظار نداریم که صومعه‌ای را روشن کند.

۵. بهره‌گیری از لحظات زودگذر دنیا: دنیا در حال گذر است و از خاک ما برای ساختن خشت و بنای جدید استفاده می‌شود، پس بهتر است جان خود را با شادی و محبت زنده کنیم.

۶. سرنوشت هر کس از پیش تعیین شده است: او از سرزنش شدن به خاطر مستی گلایه می‌کند و می‌گوید که کسی از تقدیر خود آگاه نیست، پس نباید دیگران را به‌سادگی قضاوت کرد.

۷. بخشش الهی و امید به رستگاری: در پایان، حافظ از خداوند طلب مغفرت می‌کند و می‌گوید که حتی اگر گناهکار باشد، در نهایت با لطف الهی به بهشت خواهد رفت.

📌 نتیجه فال:

🔹 زندگی کوتاه است، از زیبایی‌ها و لذت‌های آن استفاده کن.
🔹 از دشمن انتظار وفاداری نداشته باش.
🔹 به جای نگرانی درباره آینده، از لحظات حال لذت ببر.
🔹 کسی از سرنوشت خود آگاه نیست، پس قضاوت نکن و نگذار دیگران تو را سرزنش کنند.
🔹 اگرچه انسان ممکن است خطاکار باشد، اما بخشش الهی همیشه وجود دارد.

🎯 توصیه:

🔸 از فرصت‌های زندگی استفاده کن و آن را هدر نده.
🔸 شادی‌های زندگی را نادیده نگیر، اما در عین حال، تعادل را رعایت کن.
🔸 به دیگران محبت کن و انتظار وفاداری از دشمنان نداشته باش.
🔸 از قضاوت‌های بی‌اساس مردم نگران نباش و به راه خود ادامه بده.