1
2
3
4
5
6
7
زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست
تا هر کسی به بوی نسیمی دهند جان
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ساقی به چند رنگ، می اندر پیاله ریخت
یا رب چه غمزه کرد صُراحی که خون خُم
مطرب چه پرده ساخت که در پردهٔ سماع
حافظ! هر آن که عشق نَورزید و وصل خواست
راه هزار چارهگر از چار سو ببست
بگشود نافهایّ و دَرِ آرزو ببست
ابرو نُمود و جلوهگری کرد و رو ببست
این نقشها نگر که چه خوش در کدو ببست
با نعرههای قُلقُلش اندر گلو ببست
بر اهل وجد و حال، درِ های و هو ببست
احرامِ طوفِ کعبهٔ دل بی وضو ببست
1
زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست
راه هزار چارهگر از چار سو ببست
2
تا هر کسی به بوی نسیمی دهند جان
بگشود نافهایّ و دَرِ آرزو ببست
3
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نُمود و جلوهگری کرد و رو ببست
4
ساقی به چند رنگ، می اندر پیاله ریخت
این نقشها نگر که چه خوش در کدو ببست
5
یا رب چه غمزه کرد صُراحی که خون خُم
با نعرههای قُلقُلش اندر گلو ببست
6
مطرب چه پرده ساخت که در پردهٔ سماع
بر اهل وجد و حال، درِ های و هو ببست
7
حافظ! هر آن که عشق نَورزید و وصل خواست
احرامِ طوفِ کعبهٔ دل بی وضو ببست
۱. فریب عشق و پیچیدگیهای زندگی: در این بیت حافظ اشاره به پیچیدگیها و مشکلات زندگی میکند که هر تصمیم و انتخابی را در خود میبندد. از سوی دیگر، عشق میتواند در یک لحظه تمام راههای چارهگری را ببندد.
۲. جستجو برای رسیدن به آرزوها: حافظ از قدرت امید و آرزو میگوید که انسانها به هر چیزی که به آنها نزدیک باشد، دل میدهند. به نوعی، هر کس با توجه به آنچه که در دلش میجوشد، به دنبال رسیدن به هدف خود میگردد.
۳. دل باخته شدن در برابر زیبایی: در اینجا حافظ به توصیف زیبایی معشوق پرداخته و این که چگونه به دلیل زیبایی دلبر، انسان در برابر آن مغلوب میشود و آرزوهایش را فدای آن میکند.
۴. لذتهای دنیا و فریبندگی آنها: در این بیت حافظ به زرق و برقهای زندگی اشاره میکند که ممکن است افراد را فریب داده و آنها را از مسیر اصلی خود دور کند. حتی لذتهایی که به ظاهر دلپذیر به نظر میرسند، ممکن است در نهایت بیفایده و پوچ باشند.
۵. تأثیر حسادت و کینه: حافظ در اینجا به نعرههای پر از غضب و حساسیت میپردازد و میگوید که چه تاثیری میتواند از زخمهای درون بگذارد.
۶. لذت در موسیقی و درک عمیق آن: حافظ به هنر موسیقی اشاره میکند که در آغوش خود دنیای خاصی از وجد و احساس را به وجود میآورد و در دلها قفلهای نادیدهای باز میکند.
۷. اهمیت عشق راستین و پیوند آن با پاکی: در این بیت حافظ به نکوهش کسانی میپردازد که بدون درک واقعی عشق و به دور از صداقت، به دنبال وصال هستند و هیچگاه قادر به تجربه حقیقت عشق نمیشوند.
📌 نتیجه فال:
🔹 از پیچیدگیهای زندگی رهایی یابید و بدانید که بعضی از چالشها تنها راهی برای آزمایش عشق و صداقت در زندگی هستند.
🔹 برای رسیدن به آرزوهای خود، امیدوار و پیگیر باشید، اما به یاد داشته باشید که این امید باید بر اساس حقیقت و صداقت باشد.
🔹 زیباییهای بیرونی گاهی میتوانند فریبنده باشند؛ با دقت به آنها نگاه کنید و از لذتهای گذرا دوری کنید.
🔹 در هر مسئلهای، صبر و درک صحیح از وضعیت، میتواند درهای بسته را باز کند.
🎯 توصیه:
🔸 به جای تلاش برای دستیابی به چیزهای فریبنده، سعی کنید درونی پاک و درک صحیح از زندگی پیدا کنید.
🔸 عشق را نه به عنوان یک آرزو، بلکه به عنوان یک تجربهٔ درونی و عمیق بپذیرید.
🔸 در جستجوی حقیقت باشید، نه در پی آنچه که به نظر جذاب میآید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطهی کلیدی تعبیر فال است
خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست
گشادِ کارِ من اندر کرشمههایِ تو بست
مرا و مرغ چمن را ز دل ببرد آرام
زمانه تا قَصَبِ نرگس و قبای تو بست
ز کارِ ما و دلِ غنچه بس گره بگشود
نسیمِ گل چو دل اندر پیِ هوایِ تو بست
تفسیر شاهد فال:
این فال نشاندهندهٔ تأثیر شگرف یک فرد خاص بر زندگی شماست. ابروی معشوق در این غزل نمادی از زیبایی و جذابیت بینظیر است که گرههای بسیاری را در دلها ایجاد کرده است. همچنین، اشاره به «بستن گشاد کار» نشان میدهد که این تأثیر ممکن است هم مثبت و هم چالشبرانگیز باشد.
پیام شاهد فال:
- تأثیر عشق: وجود فردی خاص باعث دگرگونی در احساسات و شرایط شما شده است.
- دلبستگی عمیق: همانطور که غنچهها در هوای نسیم گل باز میشوند، شما نیز تحت تأثیر این رابطه هستید.
- گرهگشایی یا گرهافکنی؟ باید تشخیص دهید که این دلبستگی باعث آرامش شما شده یا مسیرتان را دشوار کرده است.
🔮 نتیجه شاهد فال: عشق و علاقهای عمیق در زندگی شما وجود دارد که مسیرتان را تغییر داده است. با آگاهی و تدبیر، بررسی کنید که این احساسات شما را به سوی پیشرفت هدایت میکند یا شما را در تردید و وابستگی نگه میدارد.
نکات تفسیر غزل 32 حافظ
وزن غزل: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر غزل: مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: دیوان پرویز ناتل خانلری
مقدمه
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
غزل شماره ۳۱ حافظ:
ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟
غزل شماره ۳۳ حافظ :
خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست