1
2
3
4
5
6
7
8
9
خیالِ روی تو در کارگاهِ دیده کشیدم
اگرچه در طلبت هم عِنانِ باد شِمالم
گناهِ چشمِ سیاهِ تو بود و گردنِ دلخواه
ز شوق چشمهٔ نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز غمزه بر دلِ ریشم چه تیرها که گشادی
ز کویِ یار بیار ای نسیمِ صبح غباری
چو غنچه بر سرم از کویِ او گذشت نسیمی
امید در شبِ زلفت به روزِ عمر نبستم
به خاکِ پایِ تو سوگند و نورِ دیدهٔ حافظ
به صورتِ تو نگاری نه دیدم و نه شنیدم
به گَردِ سروِ خرامانِ قامتت نرسیدم
که من چو آهویِ وحشی ز آدمی بِرَمیدم
ز لَعلِ باده‌فروشت چه عشوه‌ها که خریدم
ز غصه بر سرِ کویت چه بارها که کشیدم
که بویِ خونِ دلِ ریش از آن تراب شنیدم
که پرده بر دلِ خونین به بویِ او بِدَریدَم
طمع به دورِ دهانت ز کامِ دل بِبُریدم
که بی رخِ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم
1
خیالِ روی تو در کارگاهِ دیده کشیدم
به صورتِ تو نگاری نه دیدم و نه شنیدم
2
اگرچه در طلبت هم عِنانِ باد شِمالم
به گَردِ سروِ خرامانِ قامتت نرسیدم
3
گناهِ چشمِ سیاهِ تو بود و گردنِ دلخواه
که من چو آهویِ وحشی ز آدمی بِرَمیدم
4
ز شوق چشمهٔ نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لَعلِ باده‌فروشت چه عشوه‌ها که خریدم
5
ز غمزه بر دلِ ریشم چه تیرها که گشادی
ز غصه بر سرِ کویت چه بارها که کشیدم
6
ز کویِ یار بیار ای نسیمِ صبح غباری
که بویِ خونِ دلِ ریش از آن تراب شنیدم
7
چو غنچه بر سرم از کویِ او گذشت نسیمی
که پرده بر دلِ خونین به بویِ او بِدَریدَم
8
امید در شبِ زلفت به روزِ عمر نبستم
طمع به دورِ دهانت ز کامِ دل بِبُریدم
9
به خاکِ پایِ تو سوگند و نورِ دیدهٔ حافظ
که بی رخِ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم
1. شوق دیدار و خیال معشوق: تصویر یار در ذهن شما نقش بسته، اما او را در واقعیت نیافته‌اید. این نشان می‌دهد که ممکن است در جستجوی چیزی یا کسی باشید که هنوز به دست نیاورده‌اید.
2. تلاش بی‌وقفه اما ناکام: هرچند در طلب یار همچون باد شمال شتابان بوده‌اید، اما هنوز به او نرسیده‌اید. این نشانه‌ای از سختی راه رسیدن به آرزوها و تلاش بی‌وقفه‌ای است که نیاز به صبر و استمرار دارد.
3. گریز از عشق و دلبستگی: چشمان سیاه معشوق و دل سرکش شما موجب شده که همچون آهوی وحشی از انسان‌ها بگریزید. این می‌تواند نشانگر ترس از وابستگی یا تجربه‌ای باشد که شما را محتاط کرده است.
4. فداکاری و تلاش برای وصال: شما برای رسیدن به مقصود، اشک‌ها ریخته‌اید و سختی‌ها کشیده‌اید. این بیانگر آن است که عشق و آرزوی شما عمیق و واقعی است، اما شاید نیاز به درایت بیشتری در مسیر آن داشته باشید.
5. زخم‌های عشق و سختی‌های راه: غمزه‌های یار شما را مجروح کرده و رنج‌های زیادی را متحمل شده‌اید. این نشان‌دهنده‌ی درد و چالش‌هایی است که در مسیر عشق یا هدف خود تجربه کرده‌اید.
6. انتظار و دلتنگی: از نسیم صبح می‌خواهید که گردی از کوی یار بیاورد تا نشانی از او داشته باشید. این بیانگر حسرت و دلتنگی عمیق شما برای چیزی یا کسی است که از شما دور مانده است.
7. تأثیر عطر و یاد یار: حتی یک نسیم از کوی محبوب می‌تواند دل شما را پریشان کند. این نشانه‌ی دلبستگی شدید و تأثیر خاطرات معشوق بر قلب و روح شماست.
8. ناامیدی از آینده عشق: شاعر امیدی به روشن شدن تاریکی شب زلف معشوق ندارد و طمع رسیدن به دهان او را از دل بیرون کرده است. شاید این نشانه‌ای از پذیرش حقیقت و رها کردن یک آرزوی محال باشد.
9. عشق بی‌پایان و تأثیر آن بر زندگی: حافظ سوگند می‌خورد که بدون روی معشوق، هیچ نوری در چشم خود نمی‌بیند. این نشان می‌دهد که عشق در زندگی شما نقش اساسی دارد و نبود آن می‌تواند بر حال و احوال شما تأثیر عمیقی بگذارد.
📌 نتیجه فال:
🔹 در جستجوی هدف یا معشوقی هستید که هنوز به آن نرسیده‌اید.
🔹 ممکن است عشق یا هدفی که به دنبالش هستید، دست‌نیافتنی به نظر برسد، اما تلاش و صبر، کلید موفقیت شما خواهد بود.
🔹 در این مسیر زخم‌هایی برداشته‌اید، اما این زخم‌ها شما را قوی‌تر و پخته‌تر می‌کنند.
🔹 ممکن است زمان آن رسیده باشد که برخی از آرزوهای محال را رها کنید و به واقعیت زندگی بیشتر توجه داشته باشید.
🔹 عشق و دلبستگی‌های عمیق بر زندگی شما تأثیر زیادی دارد، پس بهتر است به نحوی آنها را مدیریت کنید که شما را دچار رنج نکند.
🎯 توصیه:
🔹 صبور باشید و در مسیر خود ثابت‌قدم بمانید.
🔹 اگر دلتنگ هستید، راهی برای ابراز احساسات و بیان آن پیدا کنید.
🔹 سعی کنید بین عشق، واقعیت و آینده خود تعادل برقرار کنید.
🔹 اگر احساس می‌کنید که چیزی بیش از حد شما را درگیر کرده، شاید وقت آن باشد که به آرامش درونی خود بیشتر اهمیت دهید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است
من که باشم که بر آن خاطرِ عاطِر گذرم
لطف‌ها می‌کنی ای خاکِ دَرَت، تاجِ سرم
دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
که من این ظَن، به رقیبانِ تو هرگز نَبَرم
همتم بدرقهٔ راه کن ای طایرِ قدس
که دراز است رَهِ مقصد و من نوسفرم
این فال نشان‌دهنده توجه و احترام شما به معشوق و تأثیرات عاطفی است که از آن می‌گیرید. شما در جستجوی مقصد یا هدفی مهم در زندگی هستید، اما احساس می‌کنید که در مسیر این جستجو نیاز به راهنمایی و حمایت دارید. این فال به شما یادآوری می‌کند که به دلبستگی‌ها و احساسات خود توجه کنید و به دنبال هدایت و نور در مسیر زندگی باشید.
پیام شاهد فال:
- من که باشم که بر آن خاطرِ عاطِر گذرم: شما خود را در مقایسه با معشوق یا هدف مورد نظر خود کوچک می‌بینید و احساس می‌کنید که ممکن است لایق آن نباشید. این بخش از فال نشان‌دهنده تواضع و احساس ناشناسی در برابر بزرگترها یا اهداف شما است.
- لطف‌ها می‌کنی ای خاکِ دَرَت، تاجِ سرم: این بخش از فال اشاره به شکرگزاری شما نسبت به معشوق یا مسیر انتخابی‌تان دارد. شما قدر نعمت‌ها و لطف‌هایی که از جانب آن به شما رسیده است را می‌دانید و این احساس سپاسگزاری در دل شما جای دارد.
- دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو: این قسمت به درک شما از محبت و نوازش معشوق اشاره دارد. معشوق شما به گونه‌ای رفتار کرده است که شما درک کرده‌اید و شاید این بخش نشان‌دهنده آن است که شما هم به دنبال راهی هستید که بتوانید همچنان از لطف و محبت بهره‌مند شوید.
- که من این ظَن، به رقیبانِ تو هرگز نَبَرم: شما به‌طور قطع و به شدت به معشوق خود وفادار هستید و احساس می‌کنید که رقبا نمی‌توانند جایی در قلب و ذهن شما داشته باشند. این تأکید بر وفاداری و صادق بودن است.
- همتم بدرقهٔ راه کن ای طایرِ قدس: شما در مسیر زندگی و رسیدن به مقصدی خاص هستید و به دعا و حمایت از دیگران نیاز دارید. این بخش از فال نشان‌دهنده آن است که شما برای حرکت در مسیر خود از خداوند یا نیروهای معنوی راهنمایی و تقویت می‌خواهید.
- که دراز است رَهِ مقصد و من نوسفرم: شما در مسیر جدیدی قرار دارید که طولانی و پرچالش است. این مسیر نیاز به صبر و پشتکار دارد و شما از آن به‌عنوان یک سفر طولانی یاد می‌کنید که در آن باید حواس‌تان جمع باشد.
🔮 نتیجه شاهد فال: این فال به شما می‌گوید که در مسیر رسیدن به اهداف‌تان باید همواره به حمایت‌ها و محبت‌هایی که از اطرافیان یا معشوق خود دریافت می‌کنید، توجه کنید. وفاداری به اهداف و اعتماد به مسیر انتخابی‌تان می‌تواند شما را به مقصد نهایی برساند. هرچند مسیر طولانی و پرچالش است، ولی با همت و تلاش مستمر می‌توانید به آن دست یابید.
نکات تفسیر غزل 315 حافظ
وزن غزل:مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
بحر غزل:مجتث مثمن مخبون
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
