1
2
3
4
5
6
7
8
9
نمازِ شامِ غریبان چو گریه آغازم
به یادِ یار و دیار آن چنان بِگِریَم زار
من از دیارِ حبیبم نه از بِلاد غریب
خدای را مددی ای رفیقِ رَه تا من
خِرَد ز پیریِ من کِی حساب برگیرد
بجز صَبا و شمالم نمیشناسد کَس
هوایِ منزل یار، آب زندگانیِ ماست
سِرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
ز چَنگِ زهره شنیدم که صبحدم میگفت
به مویههایِ غریبانه، قِصه پردازم
که از جهان رَه و رسمِ سفر براندازم
مُهَیمنا به رفیقانِ خود رسان بازم
به کویِ میکده دیگر عَلَم برافرازم
که باز با صَنَمی طفل، عشق میبازم
غریب من! که به جز باد نیست همرازم
صبا بیار نسیمی ز خاکِ شیرازم
شکایت از کِه کنم خانگیست غَمّازَم
«غلامِ حافظِ خوشلهجهٔ خوشآوازم»
1
نمازِ شامِ غریبان چو گریه آغازم
به مویههایِ غریبانه، قِصه پردازم
2
به یادِ یار و دیار آن چنان بِگِریَم زار
که از جهان رَه و رسمِ سفر براندازم
3
من از دیارِ حبیبم نه از بِلاد غریب
مُهَیمنا به رفیقانِ خود رسان بازم
4
خدای را مددی ای رفیقِ رَه تا من
به کویِ میکده دیگر عَلَم برافرازم
5
خِرَد ز پیریِ من کِی حساب برگیرد
که باز با صَنَمی طفل، عشق میبازم
6
بجز صَبا و شمالم نمیشناسد کَس
غریب من! که به جز باد نیست همرازم
7
هوایِ منزل یار، آب زندگانیِ ماست
صبا بیار نسیمی ز خاکِ شیرازم
8
سِرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از کِه کنم خانگیست غَمّازَم
9
ز چَنگِ زهره شنیدم که صبحدم میگفت
«غلامِ حافظِ خوشلهجهٔ خوشآوازم»
1. شب غریبان و اشکهای حسرت: شما در حالتی از غم و اندوه به سر میبرید که همچون شب غریبان، با اشک و ناله به بیان دردهای درونی خود میپردازید.
2. دلتنگی شدید برای یار و دیار: دوری از عزیزان شما را به شدت متأثر کرده است، به گونهای که حتی فکر سفر را از ذهن خود دور میکنید.
3. تعلق خاطر به یار و وطن: اگرچه در غربت به سر میبرید، اما دل شما همچنان با یار و دیار خویش است و آرزوی بازگشت به خانه را دارید.
4. امید به راهنمایی دوستان دانا: در این مسیر دشوار، نیاز به یاری و همراهی دوستان دارید تا بتوانید راه درست را پیدا کنید و دوباره به شادی دست یابید.
5. عشق بیپایان، فراتر از سن و سال: هرچند که خرد، شما را از بازی عشق برحذر میدارد، اما دل شما همچنان درگیر مهر و محبت است و عشق برای شما همچون دوران جوانی زنده است.
6. احساس تنهایی و بیکسی: احساس میکنید که کسی شما را درک نمیکند و تنها باد صبا و شمال، رازدار شما هستند.
7. آرزوی بازگشت به وطن: هوای دیار معشوق، مایهی حیات و امید شماست و چشمانتظار نشانی از سرزمین خود هستید.
8. اشکهای بیاختیار، رازهای نهفته: اشکهای شما، رازهای درونیتان را فاش میکنند و غمهایتان چنان عیان شده که نیازی به گفتن نیست.
9. تحسین حافظ توسط آسمان: موسیقی و هنر شما مورد ستایش آسمانیان است و حتی زهره، الههی موسیقی، شما را تحسین میکند.
📌 نتیجه فال:
🔹 شما دچار غم غربت و دلتنگی هستید، اما عشق و امید هنوز در قلبتان زنده است.
🔹 در سختیها، به دوستان دانا و راهنما نیاز دارید تا مسیر درستی را بیابید.
🔹 با وجود تنهایی، در هنر و احساسات خود نیرویی عظیم دارید که شما را سرپا نگه میدارد.
🔹 بازگشت به اصل خود، چه از نظر معنوی و چه از نظر فیزیکی، راهی برای آرامش شما خواهد بود.
🎯 توصیه:
🔹 به دنبال افرادی باشید که شما را درک میکنند و میتوانند راهنمای شما باشند.
🔹 از هنر و زیبایی برای التیام دردهای خود بهره ببرید.
🔹 اگر دلتنگ وطن یا گذشته هستید، راهی برای ایجاد پیوند با آن پیدا کنید، حتی اگر در قالب یادآوری خاطرات یا سفر باشد.
🔹 اجازه دهید عشق و امید، شما را به سوی آرامش هدایت کند.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطهی کلیدی تعبیر فال است
گر دست رَسَد در خم زُلفینِ تو بازم
چون گوی چه سرها که به چوگانِ تو بازم
زلفِ تو مرا عمر دراز است ولی نیست
در دست، سرِ مویی ازین عمرِ درازم
پروانهٔ راحت بده ای شمع که امشب
از آتشِ دل پیش تو چون شمع گُدازم
این فال از عشق بیپایان و شیدایی فرد به معشوق حکایت دارد. در آن فرد از دوری یا عدم دستیابی به معشوق ناراحت است و در عین حال آماده است تا هر فداکاری برای رسیدن به معشوق خود انجام دهد. در این شعر، نیز نمادهایی از شجاعت در عشق و فانی بودن در آن به تصویر کشیده شده است.
پیام شاهد فال:
- دست رَسَد در خم زُلفینِ تو: اشاره به شوق شدید فرد برای نزدیک شدن به معشوق دارد. این دست در زلفین معشوق نماد عشق و علاقه بیپایان است و به نوعی میتواند اشاره به تمنای شدید فرد برای نزدیک شدن و به دست آوردن چیزی ارزشمند داشته باشد.
- زلفِ تو مرا عمر دراز است: این بخش نشاندهنده عمق عشق و علاقه است. زلف معشوق نمادی از زیبایی و جذابیت است و در اینجا اشاره به طول عمر و دوام آن رابطه یا علاقه وجود دارد. اما همچنین در این بخش به فانی بودن و ناتوانی فرد از داشتن آن اشاره شده است.
- پروانهٔ راحت بده ای شمع: این بخش به طور نمادین نشاندهنده دلتنگی و نیاز به آسایش است. پروانه که با شمع در آتش میسوزد، نماد فردی است که در عشق و شیدایی خود غرق شده و آماده فداکاری است.
🔮 نتیجه شاهد فال: فال شما از احساسات عمیق و بیپایان عشق حکایت دارد. شما آمادهاید تا برای معشوق خود هر فداکاری کنید، اما در عین حال احساس میکنید که این عشق به نوعی از شما چیزی بیشتر میخواهد. ممکن است در حال حاضر در موقعیتی باشید که برای رسیدن به چیزی که برای شما ارزشمند است، باید سختیهایی را تحمل کنید.
نکات تفسیر غزل 325 حافظ
وزن غزل:مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر غزل:مجتث مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری