1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
مزن بر دل ز نوکِ غمزه تیرم
نِصاب حُسن در حدِّ کمال است
قدح پُر کن که من در دولتِ عشق
چُنان پُر شد فضایِ سینه از دوست
مبادا جز حسابِ مُطرب و مِی
درین غوغا که کَس کَس را نپُرسد
چو طفلان تا کِی ای زاهد، فریبی
قراری کرده ام با مِی فروشان
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
چو حافظ گنج او در سینه دارم
خوشا آن دَم که اِستغنایِ مستی
که پیشِ چشمِ بیمارت بمیرم
زکاتم دِه که مسکین و فقیرم
جوانبخت جهانم گرچه پیرم
که فکرِ خویش گم شد از ضمیرم
اگر حرفی کشد کِلکِ دبیرم
من از پیرِ مُغان منّت پذیرم
به سیبِ بوستان و شهد و شیرم
که روزِ غم بجز ساغر نگیرم
ز بامِ عرش می‌آید صَفیرم
اگرچه مُدَّعی بیند حقیرم
فَراغت باشد از شاه و وزیرم
1
مزن بر دل ز نوکِ غمزه تیرم
که پیشِ چشمِ بیمارت بمیرم
2
نِصاب حُسن در حدِّ کمال است
زکاتم دِه که مسکین و فقیرم
3
قدح پُر کن که من در دولتِ عشق
جوانبخت جهانم گرچه پیرم
4
چُنان پُر شد فضایِ سینه از دوست
که فکرِ خویش گم شد از ضمیرم
5
مبادا جز حسابِ مُطرب و مِی
اگر حرفی کشد کِلکِ دبیرم
6
درین غوغا که کَس کَس را نپُرسد
من از پیرِ مُغان منّت پذیرم
7
چو طفلان تا کِی ای زاهد، فریبی
به سیبِ بوستان و شهد و شیرم
8
قراری کرده ام با مِی فروشان
که روزِ غم بجز ساغر نگیرم
9
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بامِ عرش می‌آید صَفیرم
10
چو حافظ گنج او در سینه دارم
اگرچه مُدَّعی بیند حقیرم
11
خوشا آن دَم که اِستغنایِ مستی
فَراغت باشد از شاه و وزیرم
1. تسلیم در برابر نگاه معشوق: شما چنان در عشق غرق شده‌اید که حتی نگاهی از سوی معشوق برای شما حکم زندگی و مرگ دارد.
2. نیازمند لطف و عنایت معشوق: حسن و کمال معشوق در اوج است، اما شما همچون نیازمندی هستید که چشم به بخشش او دوخته‌اید.
3. جوانی جاودان در عشق: عشق به شما طراوت و شادابی بخشیده است و با وجود گذر عمر، هنوز دل جوان و پرشور دارید.
4. غرق شدن در عشق: آن‌قدر سرشار از عشق هستید که دیگر به خود و مسائل شخصی فکر نمی‌کنید و همه چیز برای شما در وجود معشوق خلاصه شده است.
5. دوری از دنیای حسابگری و مصلحت‌اندیشی: تنها چیزهایی که برای شما ارزش دارد، شادی، موسیقی و عشق است و از هرگونه حسابگری دنیوی پرهیز می‌کنید.
6. نیاز به راهنمایی و خرد از اهل معرفت: در این دنیای پرآشوب، شما به دنبال کسی هستید که بتواند راهنمایی واقعی برای شما باشد، کسی همچون پیر مغان که حقیقت را درک کرده است.
7. بی‌اعتمادی به زهد ریاکارانه: دیگر فریب وعده‌های زاهدان را نمی‌خورید و به جای دل‌خوش کردن به ظواهر، به دنبال حقیقت و لذت حقیقی هستید.
8. پناه بردن به شادی در لحظات سختی: با خود عهد کرده‌اید که در سختی‌ها جز به شادی و دلخوشی فکر نکنید و غم را با نشاط و سرور از خود دور سازید.
9. مقام والا و معنوی شما: شما فردی هستید که روح شما به درجات بالایی از درک و شناخت رسیده و به مانند پرنده‌ای هستید که آوای ملکوتی از عرش سر می‌دهد.
10. بی‌اعتنایی به قضاوت دیگران: اگرچه دیگران ممکن است شما را کوچک بشمارند، اما شما در درون خود گنجی از معرفت و آگاهی دارید.
11. رهایی از قید و بندهای مادی: آرزوی شما رسیدن به حالتی از بی‌نیازی و استغناست که دیگر نیازی به شاه و وزیر و وابستگی‌های دنیوی نداشته باشید.
📌 نتیجه فال:
🔹 شما فردی عاشق‌پیشه، آزاداندیش و رها از قید و بندهای دنیوی هستید.
🔹 به دنبال حقیقت عشق و معرفت بوده و از زهد و ریا گریزانید.
🔹 در سختی‌ها و مشکلات زندگی، شادی و امید را جایگزین غم می‌کنید.
🔹 به قضاوت دیگران اهمیت نمی‌دهید، زیرا ارزش واقعی خود را می‌دانید.
🔹 در نهایت، آرزوی شما رسیدن به آرامش، استغنا و رهایی از تعلقات دنیوی است.
🎯 توصیه:
🔹 از وابستگی‌های ظاهری و دنیوی فاصله بگیرید و بر حقیقت تمرکز کنید.
🔹 در مسیر زندگی از خردمندان و اهل معرفت یاری بگیرید.
🔹 شادی را در زندگی خود حفظ کنید و اجازه ندهید سختی‌ها شما را از پا درآورند.
🔹 خود را از قضاوت‌های بیهوده و بی‌اساس دیگران رها سازید و بر ارزش‌های درونی خود تمرکز کنید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است
نمازِ شامِ غریبان چو گریه آغازم
به مویه‌هایِ غریبانه، قِصه پردازم
به یادِ یار و دیار آن چنان بِگِریَم زار
که از جهان رَه و رسمِ سفر براندازم
من از دیارِ حبیبم نه از بِلاد غریب
مُهَیمنا به رفیقانِ خود رسان بازم
این فال درون‌مایه‌ای از غم و دلتنگی، به ویژه برای معشوق و وطن دارد. در آن، فرد احساس غربت و دلشکستگی می‌کند و به شدت از دوری یار و دیار خود رنج می‌برد. همچنین اشعار به بی‌قراری و تمایل به بازگشت به خانه و آرامش اشاره دارند.
پیام شاهد فال:
- نمازِ شامِ غریبان: نمازی که در شب‌های غربت خوانده می‌شود، به نوعی اشاره به رنج‌های درونی دارد. گریه و نوحه‌خوانی نماد تسلیم شدن در برابر وضعیت‌هایی است که فرد در آن گرفتار شده است. در اینجا، نماز و گریه هم‌زمان به عنوان ابزاری برای رهایی از غم‌های درونی در نظر گرفته شده‌اند.
- یادِ یار و دیار: در این بخش، دلتنگی برای معشوق و وطن بیشتر آشکار می‌شود. گوینده در اینجا از شدت احساسات خود آنچنان گریه می‌کند که انگار جهان برایش معنای خود را از دست داده است. او به طرز شدیدی به دنبال بازگشت به جایی است که در آن احساس آرامش می‌کند.
- دیارِ حبیب: این عبارت نشان می‌دهد که فرد نه تنها از جغرافیا و مکان فیزیکی خود بلکه از مکان روحی و عاطفی خود دور شده است. آنچه برای او مهم است، بازگشت به جایی است که در آن احساس تعلق دارد.
🔮 نتیجه شاهد فال: فال شما به شدت از درون‌مایه‌های غم و غربت صحبت می‌کند و اشاره دارد به اینکه در حال حاضر به شدت احساس دلتنگی و فقدان برای چیزی یا کسی خاص دارید. این دلتنگی باعث شده تا بسیاری از جنبه‌های زندگی شما تحت تاثیر قرار گیرد و شما نیاز به بازگشت به یک مکان یا وضعیت احساسی که در آن آرامش پیدا می‌کنید، دارید.
نکات تفسیر غزل 324 حافظ
وزن غزل:مفاعیلن مفاعیلن فعولن
بحر غزل:هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
