تفسیر غزل شماره 251 حافظ

تفسیر غزل شماره 251 حافظ

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

نصیحتی کُنَمَت بشنو و بهانه مَگیر

نَعیم هر دو جهان پیش عاشقان به جو

معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم

چو قسمتِ ازلی بی‌حضورِ ما کردند

به عزمِ توبه نهادم قدح ز کف صد بار

چو لاله در قَدَحم ریز ساقیا مِی و مُشک

وصالِ رویِ جوانان غنیمتی دانید

نگفتمت که حذر کن ز زلف او ای دل

مِی دوساله و محبوبِ چارده ساله

بران سرم که ننوشم می و گنه نکنم

بیار ساغرِ یاقوت دُرِّ فیض خوشاب

حدیثِ توبه درین بزمگه مگو حافظ

چه جای گفته خواجو و شعر سلمان است

هر آنچه ناصِحِ مُشْفِق بگویَدَت بپذیر

که این متاعِ قلیل است و آن عَطایِ حقیر

که دردِ خویش بگویم به نالهٔ بَم و زیر

گر اندکی نه به وِفقِ رضاست خرده مگیر

ولی کرشمهٔ ساقی نمی‌کُنَد تقصیر

که نقشِ خالِ نگارم نمی‌رود ز ضمیر

که در کمینگهِ عمرست مَکرِ عالَمِ پیر

که میکشند درین حلقه باد در زنجیر

همین بس است مرا صُحبتِ صَغیر و کَبیر

اگر موافقِ تدبیرِ من رود تقدیر

حسود گو کَرَمِ آصفی ببین و بمیر

که ساقیان کمان ابرویَت زَنَند به تیر

که شعر حافظ ما به ز شعر خوب ظهیر

1
نصیحتی کُنَمَت بشنو و بهانه مَگیر
هر آنچه ناصِحِ مُشْفِق بگویَدَت بپذیر

2
نَعیم هر دو جهان پیش عاشقان به جو
که این متاعِ قلیل است و آن عَطایِ حقیر

3
معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم
که دردِ خویش بگویم به نالهٔ بَم و زیر

4
چو قسمتِ ازلی بی‌حضورِ ما کردند
گر اندکی نه به وِفقِ رضاست خرده مگیر

5
به عزمِ توبه نهادم قدح ز کف صد بار
ولی کرشمهٔ ساقی نمی‌کُنَد تقصیر

6
چو لاله در قَدَحم ریز ساقیا مِی و مُشک
که نقشِ خالِ نگارم نمی‌رود ز ضمیر

7
وصالِ رویِ جوانان غنیمتی دانید
که در کمینگهِ عمرست مَکرِ عالَمِ پیر

8
نگفتمت که حذر کن ز زلف او ای دل
که میکشند درین حلقه باد در زنجیر

9
مِی دوساله و محبوبِ چارده ساله
همین بس است مرا صُحبتِ صَغیر و کَبیر

10
بران سرم که ننوشم می و گنه نکنم
اگر موافقِ تدبیرِ من رود تقدیر

11
بیار ساغرِ یاقوت دُرِّ فیض خوشاب
حسود گو کَرَمِ آصفی ببین و بمیر

12
حدیثِ توبه درین بزمگه مگو حافظ
که ساقیان کمان ابرویَت زَنَند به تیر

13
چه جای گفته خواجو و شعر سلمان است
که شعر حافظ ما به ز شعر خوب ظهیر

تفسیر کوتاه فال حافظ غزل شماره 251

در ادامه تفسیر فال حافظ شما برای غزل شماره 251 سایت حافظ فال آمده است:

۱. نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر: به پند و نصیحت گوش دهید، زیرا خیر و صلاح شما در آن است.

۲. نعیم هر دو جهان پیش عاشقان به جو: دنیا و آخرت برای عاشقان حقیقی بی‌ارزش است، پس دل به دنیا نبندید.

۳. معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم: همراهان خوب و لحظاتی آرام‌بخش، بهترین تسلی برای دل هستند.

۴. چو قسمت ازلی بی‌حضور ما کردند: سرنوشت از پیش تعیین شده است، پس شکایت نکنید و راضی باشید.

۵. به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار: تصمیمات سختی در زندگی می‌گیرید، اما وسوسه‌ها شما را از مسیر خارج می‌کنند.

۶. چو لاله در قدحم ریز ساقیا می و مشک: عشق و شور زندگی را حفظ کنید، چراکه خاطرات و دل‌بستگی‌ها ماندگارند.

۷. وصال روی جوانان غنیمتی دانید: قدر لحظات جوانی را بدانید، زیرا عمر زودگذر است.

۸. نگفتمت که حذر کن ز زلف او ای دل: در دام عشق گرفتار شده‌اید، اما باید محتاط باشید.

۹. می دوساله و محبوب چارده ساله: تجربه و جوانی را با هم داشته باشید و از هر دو بهره ببرید.

۱۰. بر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنم: نیت خوبی دارید، اما تحقق آن به سرنوشت بستگی دارد.

۱۱. بیار ساغر یاقوت درّ فیض خوشاب: زندگی را با شادی و بخشندگی سپری کنید و به حسودان توجه نکنید.

۱۲. حدیث توبه درین بزمگه مگو حافظ: شاید هنوز زمان توبه و تغییر نرسیده است، پس در لحظه زندگی کنید.

۱۳. چه جای گفته خواجو و شعر سلمان است: توانایی شما در درک و بیان امور از بسیاری بالاتر است.



📌 نتیجه فال:

🔹 به نصیحت‌های خوب گوش دهید، اما در عین حال از زندگی لذت ببرید.
🔹 در عشق و احساسات محتاط باشید، زیرا برخی از آن‌ها خطرناک هستند.
🔹 شادی‌های زندگی را از دست ندهید و قدر لحظات خوب را بدانید.
🔹 به سرنوشت اعتماد کنید و بیهوده غصه نخورید.
🔹 اگرچه ممکن است بارها تصمیم به تغییر بگیرید، اما وسوسه‌های دنیا همیشه در کارند.

🎯 توصیه:

🔸 از فرصت‌های زندگی استفاده کنید و لذت ببرید.
🔸 درگیر وسوسه‌های زودگذر نشوید و مسیر درست را تشخیص دهید.
🔸 به جای حسرت گذشته، در لحظه زندگی کنید و از همراهان خوب بهره ببرید.

فال شما نشان می‌دهد که باید تعادل را حفظ کنید؛ نه کاملاً زاهد باشید و نه بیش از حد در خوشی‌ها غرق شوید.

شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است

روی بِنْما و مرا گو که ز جان دل برگیر
پیشِ شمع آتشِ پروانه به جان گو درگیر

در لبِ تشنهٔ ما بین و مدار آب دریغ
بر سَرِ کُشتهٔ خویش آی و ز خاکَش برگیر

تَرکِ درویش مگیر ار نَبُوَد سیم و زَرَش
در غَمَت سیمْ شُمار اشک و رُخَم را زر گیر

تفسیر شاهد فال:

این غزل حافظ به زیبایی به مفاهیم عشق، فداکاری و پذیرش تقدیر پرداخته است. در این اشعار، حافظ از مخاطب خود می‌خواهد که با تمامی وجود و از سر صدق به عشق و دلبستگی‌های قلبی‌اش پردازد و از هیچ‌چیز، حتی فداکاری‌های خود، دست برندارد.

پیام شاهد فال:

  • فدای عشق و صداقت: حافظ از شما می‌خواهد که دل از هر چیز دنیوی بردارید و برای رسیدن به حقیقت و عشق، حتی حاضر باشید جان و دل خود را فدای این مسیر کنید. ممکن است اکنون زمان آن رسیده باشد که به دنباله‌روی از آرمان‌های خود بپردازید، حتی اگر این به معنای پذیرش چالش‌ها و سختی‌ها باشد.
  • تلاش برای رسیدن به آرزوها با صداقت: حافظ توصیه می‌کند که در راه رسیدن به خواسته‌ها و آرزوها، به صداقت و درستی پایبند بمانید. چیزی که در این مسیر از دست می‌دهید، به عنوان بهایی برای عشق و فداکاری شما خواهد بود.
  • پذیرش کمیاب بودن چیزهای ارزشمند: حافظ در این شعر اشاره دارد که گاهی وقت‌ها در مسیر عشق و خواسته‌های قلبی، از دارایی‌های مادی و دنیوی دست می‌کشید، اما در عوض، شما به دستاوردهایی معنوی و قلبی نائل می‌شوید که به مراتب ارزشمندتر از هر ثروت دنیوی است.

🔮 نتیجه شاهد فال: اکنون زمان آن است که با دلی آگاه و بدون نگرانی از دنیای مادی، به دنبال حقیقت و عشق واقعی باشید. از فداکاری و صداقت در این راه نهراسید. آنچه که در این مسیر از دست می‌دهید، تنها گامی به سوی رسیدن به چیزهای ارزشمندتر و روحانی‌تر خواهد بود.

نکات تفسیر غزل 251 حافظ

وزن غزل:مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
بحر غزل:مجتث مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری

اشتراک در فیس‌بوک
اشتراک در توییتر
اشتراک در پینترست
اشتراک در واتساپ
نوشته های مرتبط
دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلد های ضروری مشخص شده اند *

ارسال نظر