۱. گر بُوَد عمر، به میخانه رسم بار دگر: شاعر آرزو دارد که دوباره به محفل رندان بازگردد و راه و رسم پیشین خود را ادامه دهد.

۲. خرم آن روز که با دیدهٔ گریان بروم: امید به روزی که بتواند بار دیگر به میخانه بازگردد، حتی اگر با گریه و اندوه همراه باشد.

۳. معرفت نیست در این قوم خدایا سببی: شکایت از نبود معرفت و قدرشناسی در میان اطرافیان و آرزوی یافتن کسانی که ارزش او را بدانند.

۴. یار اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت: گلایه از بی‌وفایی یار، اما وفاداری به عشق و پرهیز از یافتن یار جدید.

۵. گر مساعد شوم دایرهٔ چرخ کبود: اگر بخت و اقبال یاری کند، باز هم اوضاع را به نفع خود تغییر خواهد داد.

۶. راز سربستهٔ ما بین که به دستان گفتند: گلایه از اینکه رازهای درونی و شخصی او در میان مردم فاش شده است.

۷. عافیت می‌طلبد خاطرم ار بگذارند: او خواهان آرامش است، اما چشمان فریبنده و گیسوان معشوق او را گرفتار کرده‌اند.

۸. هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت: شکایت از سختی‌ها و مصیبت‌هایی که پی‌درپی از سوی روزگار بر او وارد می‌شود.

۹. بازگویم نه در این واقعه حافظ تنهاست: یادآوری اینکه او تنها کسی نیست که در مسیر عشق و زندگی دچار سختی شده است.

📌 نتیجه فال:

🔹 احتمال بازگشت به مسیر گذشته وجود دارد.
🔹 قدرشناسی در اطرافتان کم است، اما ناامید نشوید.
🔹 اگر در روابطتان بی‌وفایی دیده‌اید، وفاداری خود را حفظ کنید.
🔹 مشکلات و سختی‌ها تنها برای شما نیست، بسیاری این راه را پیموده‌اند.

🎯 توصیه:

🔸 در برابر سختی‌ها و بی‌وفایی‌ها صبور باشید.
🔸 رازهای خود را با هر کسی در میان نگذارید.
🔸 بهتر است به دنبال شناخت ارزش واقعی خود در بین افراد جدید باشید.
🔸 اگر به چیزی یا کسی وابسته‌اید، شاید لازم باشد آن را رها کنید تا آرامش پیدا کنید.

این فال نشان می‌دهد که اگرچه مشکلاتی وجود دارد، اما شما توانایی تغییر شرایط را دارید. صبور باشید و ارزش خود را بدانید!