1. خوشا دلی که مدام از پِی نظر نرود: حافظ در اینجا از دلِ پاک و دور از افکار دنیوی سخن می‌گوید. دل‌هایی که همیشه در جستجوی زیبایی‌ها و نظرات دیگران نیستند، دل‌هایی که به معنای واقعی در مسیر خود ثابت‌قدم‌اند، بسیار خوشا و ارزشمندند. این دل‌ها از هر وسوسه‌ای که آن‌ها را از راهشان منحرف کند، دور هستند.

2. طمع در آن لبِ شیرین نکردَنَم اولی: حافظ در این بیت از این می‌گوید که او در آغاز، تمایلی به نزدیکی به لب‌های شیرین (نماد لذت‌های دنیوی) نداشته است. ولی در نهایت، همانطور که مگس به شکر می‌رود، انسان نیز بی‌اختیار به سوی لذت‌های دنیوی کشیده می‌شود.

3. سوادِ دیدهٔ غمدیده‌ام به اشک مشوی: حافظ در اینجا به غم و رنجی که در دل دارد اشاره می‌کند. او از این می‌گوید که غم و رنج‌های دلِ او همچون نقشی از خالِ معشوق بر دل او می‌ماند و هرگز از نظر او دور نخواهد شد.

4. دلا مباش چنین هرزه گَرد و هرجایی: حافظ در این بیت به دل هشدار می‌دهد که همچون گرد و غبار از یکجا به جای دیگر نرود و در هر مکان نباشد. در زندگی باید مسیر خود را انتخاب کرد و در هر جایی حضور نداشت، چرا که این کار به هیچ وجه هنر و درستی نیست.

5. سیاه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بینم: حافظ در اینجا می‌گوید که او خود را از همه بدتر و سیاه‌تر می‌بیند. او همچون قلمی است که از دلش دودی بیرون می‌آید، نمادی از غم و اندوه که از درونش به بیرون می‌زند.

6. بپوش دامن عفوی به زلّت من مست: حافظ در این بیت از خداوند می‌خواهد که او را عفو کند، زیرا هر خطایی که از او سر زده، به دلیل مستی و غفلت از حال بوده است. حافظ به دنبال بخشش است و از زلّت خود شرمسار است.

7. منِ گدا هوس سرو قامتی دارم: حافظ در اینجا از هوس خود برای رسیدن به یک معشوق بلند قامت (نمادی از کمال و زیبایی) صحبت می‌کند. او همچون گدایی است که از معشوق چیزی جز زیبایی نمی‌خواهد.

8. تو کز مکارمِ اخلاق عالَمی دگری: حافظ در این بیت به معشوق اشاره می‌کند که از اخلاق و ویژگی‌های برجسته‌ای برخوردار است. او می‌گوید که وفای او در خاطرات دیگران می‌ماند و هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود.

9. به تاجِ هدهدم از رَه مَبَر که بازِ سفید: حافظ در این بیت به این نکته اشاره دارد که باید از تلاش‌های بیهوده خودداری کرد. او می‌گوید که چون باز سفید (نمادی از تکبر) نمی‌تواند شکار کند، نباید به دنبال صیدهای کوچک و بی‌اهمیت بود.

10. بیار باده و اول به دستِ حافظ ده: حافظ در اینجا درخواست می‌کند که ابتدا باده‌ای در دست او قرار گیرد، تا در پی آن بتواند به دیگران نیز سخن بگوید. این اشاره‌ای است به لذت‌های زندگی و اهمیت آن‌ها در گفتمان و تفکر.

📌 نتیجه فال:

🔹 در جستجوی دلِ ثابت‌قدم باشید: دل‌هایی که در پی جلب نظر دیگران نیستند و از هرگونه وسوسه‌ای دور هستند، بهترین نوع دل‌ها هستند. در زندگی باید مسیر خود را با استواری و بدون توجه به نظر دیگران دنبال کرد.
🔹مراقب تمایلات دنیوی باشید: انسان‌ها ممکن است بدون اراده به سوی لذت‌های دنیوی کشیده شوند. این ممکن است از ابتدای کار بدون طمع شروع شود، اما باید هوشیار بود و از افراط در لذت‌ها پرهیز کرد.
🔹غم‌ها و دردها همیشه همراه خواهند بود: رنج‌ها و غم‌ها همیشه با انسان همراهند و در دل او باقی می‌مانند. باید این رنج‌ها را پذیرفت و آن‌ها را جزئی از مسیر زندگی دانست.
🔹انتخاب مسیر در زندگی اهمیت دارد: باید مراقب بود که در زندگی به هر گوشه‌ای از دنیا نرویم و هر کاری را انجام ندهیم. باید مسیر خود را به درستی انتخاب کرد و در آن ثابت‌قدم بود.
🔹بخشش و عفو را از خداوند طلب کنید: در زندگی هیچ‌کس بی‌گناه نیست. حافظ به ما یادآوری می‌کند که در برابر اشتباهات خود از خداوند عفو بخواهیم.
🔹دنبال زیبایی و کمال باشید: انسان‌ها باید به دنبال زیبایی و کمال باشند، اما باید هوشیار بود و در جستجوی چیزهای بی‌ارزش و گذرا نباشیم.
🔹وفای به عهد و اخلاق عالی همیشه در یاد خواهد ماند: وفای به عهد و اخلاق نیکو همیشه در دل‌ها و خاطرات باقی خواهد ماند. این ویژگی‌ها ارزشمندتر از هر چیز دیگری هستند.
🔹تلاش‌های بی‌فایده را کنار بگذارید: هر کسی باید در تلاش‌های خود اهدافی بزرگ و معنادار داشته باشد. نباید به دنبال چیزهای بی‌اهمیت بود، همانطور که باز سفید نمی‌تواند به دنبال صید برود.
🔹در لذت‌ها و خوشی‌ها شریک باشید: زندگی همچنان که پر از چالش‌ها است، پر از لذت‌ها نیز می‌باشد. باید از لذت‌های زندگی بهره برد و در مسیر درست آن‌ها را تجربه کرد.

🎯 توصیه: 

🔹 مسیر زندگی خود را با ثبات و بدون توجه به نظرات دیگران دنبال کنید.
🔹 در لذت‌های دنیوی مراقب باشید و از آن‌ها به اندازه بهره ببرید.
🔹 غم‌ها و رنج‌ها را بپذیرید و در مسیر خود از آن‌ها عبور کنید.
🔹 در انتخاب مسیر زندگی دقت کنید و از افراط در انتخاب‌های بیهوده پرهیز کنید.
🔹 از خداوند طلب عفو کنید و از اشتباهات خود درس بگیرید.
🔹 دنبال کمال و زیبایی باشید، اما از افراط در آن‌ها بپرهیزید.
🔹 وفای به عهد و اخلاق نیکو در زندگی‌تان همیشه باقی خواهد ماند.
🔹 به دنبال اهداف معنادار و بزرگ در زندگی باشید، نه چیزهای بی‌اهمیت.
🔹 در لذت‌های زندگی شریک شوید و از آن‌ها بهره‌برداری کنید.