1
2
3
4
5
6
7
8
گوهرِ مخزنِ اسرار همان است که بود
عاشقان زُمرهٔ اربابِ امانت باشند
از صبا پرس که ما را همه شب تا دمِ صبح
طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
کشتهٔ غمزهٔ خود را به زیارت می، آی
رنگِ خونِ دلِ ما را که نهان می‌کردی
زلفِ هندویِ تو گفتم که دگر رَه نزند
حافظا بازنما قصه خونابهٔ چشم
حُقِّهٔ مِهر بدان مُهر و نشان است که بود
لاجرم چشمِ گهربار همان است که بود
بویِ زلفِ تو همان مونسِ جان است که بود
هم‌چُنان در عملِ معدن و کان است که بود
زانکه بیچاره همان دل‌نگران است که بود
همچنان در لبِ لعلِ تو عیان است که بود
سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود
که در این چشمه همان آبِ روان است که بود
1
گوهرِ مخزنِ اسرار همان است که بود
حُقِّهٔ مِهر بدان مُهر و نشان است که بود
2
عاشقان زُمرهٔ اربابِ امانت باشند
لاجرم چشمِ گهربار همان است که بود
3
از صبا پرس که ما را همه شب تا دمِ صبح
بویِ زلفِ تو همان مونسِ جان است که بود
4
طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
هم‌چُنان در عملِ معدن و کان است که بود
5
کشتهٔ غمزهٔ خود را به زیارت می، آی
زانکه بیچاره همان دل‌نگران است که بود
6
رنگِ خونِ دلِ ما را که نهان می‌کردی
همچنان در لبِ لعلِ تو عیان است که بود
7
زلفِ هندویِ تو گفتم که دگر رَه نزند
سال‌ها رفت و بدان سیرت و سان است که بود
8
حافظا بازنما قصه خونابهٔ چشم
که در این چشمه همان آبِ روان است که بود
1. گوهر مخزن اسرار: در این بیت، حافظ به رازهای نهانی اشاره دارد که از گذشته به یادگار مانده است. “گوهر” به معنای حقیقت و نور پنهان است. در واقع، حافظ بر این باور است که اسرار و حقیقت‌های بزرگ در دل و وجود هر انسان نهفته است، همانطور که در گذشته چنین بوده و خواهد بود.
2. عاشقان و امانت: در این بیت، حافظ عاشقان را به عنوان کسانی که در مسیر عشق و حقیقت امانت‌دار هستند، معرفی می‌کند. او به یادآوری این نکته می‌پردازد که چشم و دل عاشق، همواره در جست‌وجوی حقیقت است و در این جست‌وجو همچنان به همان امانت و حقیقت می‌نگرد که در گذشته بود.
3. زلف و مونس جان: حافظ در اینجا از زلف معشوق به عنوان مونس و تسلی‌دهنده‌ی دل و جان یاد می‌کند. او می‌گوید که بوی زلف معشوق، همچنان همان تسلی خاطر و آرامش است که در گذشته بوده است.
4. طالب لعل و گهر: حافظ در اینجا از جویندگان لعل (مروارید) و گوهر (حقیقت) سخن می‌گوید. او با اشاره به خورشید که در معدن و کان خود به همان شکل است که در ابتدا بود، می‌خواهد بگوید که حقیقت نهفته در وجود انسان‌ها و جهان، ثابت و جاودانه است.
5. کشته غمزه: حافظ از کسی که دل در عشق معشوق می‌بازد و به‌نوعی جان خود را به دست او می‌دهد سخن می‌گوید. او به زیارت می‌رود تا از غم و درد عشق کمی کاسته شود و به یاد آورد که این دل‌نگرانی و اندوه، در ذات عشق و عاشقی همیشه بوده است.
6. رنگ خون دل: در این بیت، حافظ از دردی سخن می‌گوید که به وسیله عشق در دل عاشق ایجاد می‌شود. او در اینجا می‌گوید که رنگ خون دل همچنان در لبان معشوق نمایان است، به این معنی که درد و رنج عاشق در نهایت به محبت و لبخند معشوق تبدیل می‌شود.
7. زلف هندوی تو: حافظ در اینجا به زیبایی زلف معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که مسیر زیبایی و جذابیت معشوق همچنان پابرجا است، درست همانطور که در گذشته بوده است. اینجا اشاره به قدرت بی‌پایان زیبایی معشوق دارد که هیچ‌گاه تغییر نمی‌کند.
8. قصه خونابه چشم: حافظ از لحظات اندوه و گریه‌های دل‌نگرانی خود یاد می‌کند. او از چشمه‌ای سخن می‌گوید که همچنان همان آب روانی را به یاد می‌آورد که در گذشته در آن جریان داشت، یعنی اندوه و غم، همواره در زندگی انسان‌ها جریان دارد.
📌 نتیجه فال:
🔹ثبات و استمرار در مسیر عشق و حقیقت: در اشعار حافظ، پیام اصلی ثبات در عشق و جست‌وجو برای حقیقت است. او از تجربیات انسان‌ها در گذشته یاد می‌کند و می‌خواهد به شما یادآوری کند که مسیر عشق و حقیقت همواره ثابت و بدون تغییر است، همانطور که در گذشته بوده است.
🔹پذیرش درد و رنج عشق: در اشعار حافظ، درد و رنج عشق بخشی از مسیر رشد معنوی است. او به شما توصیه می‌کند که از این دردها به عنوان ابزاری برای تکامل خود استفاده کنید و بدانید که این دردها همیشه در دل عاشقان بوده است و هیچ‌چیز نمی‌تواند آن را تغییر دهد.
🔹 پایداری در اهداف و آرمان‌ها: حافظ بر این باور است که هدف از جست‌وجو در عشق و زندگی، رسیدن به حقیقت و حکمت است که همانطور که در گذشته بوده، در حال حاضر نیز پابرجاست. در زندگی شما، می‌بایست همچنان به اصول و آرمان‌های خود وفادار بمانید و در تلاش برای دستیابی به آن‌ها ثابت قدم باشید.
🔹جست‌وجو برای حقیقت: حافظ به طور ضمنی اشاره می‌کند که شما باید همچنان به دنبال حقیقت و حکمت باشید، همانطور که در گذشته کسانی چون او و دیگران در جست‌وجوی آن بوده‌اند. به نظر می‌رسد که شما نیز در زندگی خود در جست‌وجوی معنا و حقیقت هستید و باید به این مسیر ادامه دهید.
🎯 توصیه:
🔹 در مواجهه با چالش‌ها و دردهای زندگی، بدانید که این رنج‌ها بخشی از مسیر رشد شما هستند.
🔹 به اصول و آرمان‌های خود وفادار باشید و همچنان به جست‌وجو برای حقیقت ادامه دهید.
🔹 در عشق و زندگی، از ثبات و پایداری برخوردار باشید، زیرا عشق و حقیقت همیشه ثابت هستند.
🔹 هر لحظه از زندگی خود را به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد در نظر بگیرید و به زیبایی‌های آن توجه کنید.
شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است
به کویِ میکده یا رب سحر چه مشغله بود؟
که جوشِ شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود
حدیثِ عشق که از حرف و صوت مُستَغنیست
به نالهٔ دف و نی در خروش و ولوله بود
مباحثی که در آن مجلسِ جنون می‌رفت
وَرایِ مدرسه و قال و قیلِ مسأله بود
در این ابیات، شاعر از حال و هوای میکده و فضای سرشار از شور و عشق سخن می‌گوید. در بیت اول، به شلوغی و جوش‌وخروش سحرگاهی در میکده اشاره دارد که پر از شور عاشقانه، نور، و جنب‌وجوش است. در بیت دوم، بیان می‌کند که عشق فراتر از کلمات و منطق است و با نوای دف و نی، حقیقت آن درک می‌شود. در بیت سوم، به این نکته اشاره می‌کند که مباحث و درس‌هایی که در مجلس عشق جریان دارد، فراتر از مباحث نظری و گفت‌وگوهای خشک و رسمی مدارس است.
پیام شاهد فال:
- ممکن است در جستجوی حقیقت یا عشقی باشید که فراتر از منطق و استدلال‌های معمولی است.
- شاید لازم باشد که بیشتر به احساسات و درک درونی خود توجه کنید تا به پاسخ‌های عمیق‌تر برسید.
- این فال نشان می‌دهد که شور و اشتیاق شما می‌تواند مسیرهای جدیدی را فراتر از دانش و قواعد معمول برایتان آشکار کند.
🔮 نتیجه شاهد فال: این فال به شما توصیه می‌کند که برای درک عمیق‌تر حقیقت یا عشق، تنها به منطق و استدلال بسنده نکنید. گاهی اوقات احساس و تجربه مستقیم، راهنمای بهتری برای کشف مسیر درست زندگی است.
نکات تفسیر غزل 207 حافظ
وزن غزل: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر غزل: رمل مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری
