تفسیر غزل شماره 266 حافظ

تفسیر غزل شماره 266 حافظ

1

2

3

4

5

6

7

8

دارم از زلفِ سیاهش گِلِه چندان که مَپُرس

کَس به امّیدِ وفا ترکِ دل و دین مَکُناد

به یکی جرعه که آزارِ کَسَش در پِی نیست

زاهد از ما به سلامت بگذر کـ‌این مِیِ لعل

گوشه گیری و سلامت هَوَسم بود، ولی

گفت‌وگوهاست در این راه که جان بُگْدازد

گفتم از گویِ فلک صورتِ حالی پرسم

گفتمش زلف به خونِ که شکستی؟ گفتا

که چُنان زو شده‌ام بی سر و سامان که مَپُرس

که چُنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

زحمتی می‌کشم از مردمِ نادان که مپرس

دل و دین می‌برد از دست بدان سان که مپرس

شیوه‌ای می‌کند آن نرگسِ فَتّان که مپرس

هر کسی عربدۀ این که مبین آن که مپرس

گفت آن می‌کشم اندر خمِ چوگان که مپرس

حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس

1
دارم از زلفِ سیاهش گِلِه چندان که مَپُرس
که چُنان زو شده‌ام بی سر و سامان که مَپُرس

2
کَس به امّیدِ وفا ترکِ دل و دین مَکُناد
که چُنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

3
به یکی جرعه که آزارِ کَسَش در پِی نیست
زحمتی می‌کشم از مردمِ نادان که مپرس

4
زاهد از ما به سلامت بگذر کـ‌این مِیِ لعل
دل و دین می‌برد از دست بدان سان که مپرس

5
گوشه گیری و سلامت هَوَسم بود، ولی
شیوه‌ای می‌کند آن نرگسِ فَتّان که مپرس

6
گفت‌وگوهاست در این راه که جان بُگْدازد
هر کسی عربدۀ این که مبین آن که مپرس

7
گفتم از گویِ فلک صورتِ حالی پرسم
گفت آن می‌کشم اندر خمِ چوگان که مپرس

8
گفتمش زلف به خونِ که شکستی؟ گفتا
حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس

تفسیر کوتاه فال حافظ غزل شماره 266

در ادامه تفسیر فال حافظ شما برای غزل شماره 266 سایت حافظ فال آمده است:

۱. گلایه از معشوق: در بیت نخست، شاعر از زلف سیاه معشوق گلایه می‌کند که چگونه او را بی‌قرار و آشفته کرده است. این بیت نشان‌دهنده دلتنگی و ناآرامی شدید عاشق در اثر دوری یا بی‌مهری معشوق است.

۲. پشیمانی از اعتماد بی‌جا: حافظ هشدار می‌دهد که کسی به امید وفای معشوق نباید دل و دین خود را فدا کند، چرا که او خود از این کار پشیمان شده است. این به ما می‌گوید که در اعتماد به دیگران باید محتاط بود.

۳. رنج از نادانی مردم: شاعر بیان می‌کند که برای به‌دست آوردن جرعه‌ای که به کسی آسیبی نمی‌زند، باید رنج بسیار از مردم نادان کشید. این اشاره به سختی‌هایی دارد که برای رسیدن به هدف یا آرامش باید تحمل کرد.

۴. هشدار به زاهد: حافظ به زاهد می‌گوید که از ما به سلامت بگذر، زیرا این شراب لعل‌گون دل و دین را به‌گونه‌ای می‌رباید که وصف‌کردنی نیست. این بیانگر جذابیت‌های دنیوی است که حتی پاک‌دلان را وسوسه می‌کند.

۵. وسوسه معشوق: شاعر می‌گوید که قصد گوشه‌گیری و آرامش داشته، اما چشم نرگس‌گون و فتنه‌گر معشوق او را به مسیر دیگری کشانده است. این به معنای تغییر مسیر زندگی تحت تأثیر عشق یا جذابیت است.

۶. گفتگوهای جان‌فرسا: در این راه سخنان و ماجراهایی وجود دارد که جان را فرسوده می‌کند و هر کسی عربده‌ای می‌زند که بهتر است نشنوی. این یادآور پیچیدگی‌ها و حاشیه‌های زندگی و روابط انسانی است.

۷. پاسخ طعنه‌آمیز فلک: شاعر از فلک می‌خواهد که وضعیتش را بگوید، اما فلک پاسخ می‌دهد که او را مانند گویی در خم چوگان می‌چرخاند؛ یعنی انسان در دست سرنوشت بازیچه است.

۸. رازی ناگفتنی: در بیت پایانی، شاعر از معشوق می‌پرسد زلفت را به خون چه کسی آلوده کرده‌ای؟ و معشوق پاسخ می‌دهد که این قصه طولانی است و نپرس. این نشان از رازهای پنهان و ناگفتنی در روابط دارد.



📌 نتیجه فال:

🔸 ممکن است از بی‌مهری یا بی‌وفایی کسی که دوستش دارید رنجیده باشید.
🔸 اعتماد بی‌جا می‌تواند موجب پشیمانی شود.
🔸 راه رسیدن به آرامش گاهی پر از حرف و قضاوت دیگران است.
🔸 وسوسه‌ها و جذابیت‌های زندگی ممکن است شما را از مسیر اصلی‌تان دور کنند.
🔸 سرنوشت گاهی انسان را به بازی می‌گیرد، اما باید هوشیار ماند.
🔸 برخی مسائل را بهتر است رها کنید و پیگیری نکنید، چون جز رنج چیزی به همراه ندارند.

🎯 توصیه:
🔸 در اعتماد به دیگران دقت کنید و از تجربه‌های گذشته درس بگیرید.
🔸 اگر به دنبال آرامش هستید، از حاشیه‌ها و گفت‌وگوهای بیهوده دوری کنید.
🔸 در برابر وسوسه‌ها و جذابیت‌های زودگذر، اراده و هدف خود را حفظ کنید.
🔸 برخی رازها را بهتر است ندانید تا آسوده‌تر بمانید.

شاهد فال حافظ: شاهد غزل در فال حافظ نقطه‌ی کلیدی تعبیر فال است 

باز آی و دلِ تنگِ مرا مونس جان باش
وین سوخته را مَحرَمِ اسرارِ نهان باش

زان باده که در مصطبهٔ عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش

در خرقه چو آتش زدی ای عارفِ سالِک
جهدی کن و سرحلقهٔ رندانِ جهان باش

تفسیر شاهد فال:

این غزل حافظ دعوتی است به بازگشت یار و آرام گرفتن دلِ عاشق. شاعر از معشوق می‌خواهد که به سوی او بازگردد و همدم و مونس دلتنگی‌هایش باشد. در بیت دوم، اشاره‌ای ظریف به عشق و شورِ زندگی دارد که در قالب بادهٔ عشق توصیف شده است و با طعنه به ظاهرسازان، رمضانی را می‌طلبد که در آن عشق و شورِ حقیقی جاری باشد. در نهایت، شاعر خطاب به عارفِ سالک می‌گوید که اگر قدم در راه عشق نهاده، باید مانند آتش، زاهدنمایی را بسوزاند و به جرگهٔ رندانِ واقعی بپیوندد.

پیام شاهد فال:

  • دلتنگی و انتظار – شاید در انتظار بازگشت فردی مهم در زندگی‌تان هستید یا احساس خلأ و تنهایی دارید. این فال نشانه‌ای است که این دلتنگی پایانی خواهد داشت.
  • حقیقت در برابر ظاهرسازی – در اطراف شما ممکن است افرادی باشند که تنها به ظاهرِ دین و معنویت اهمیت می‌دهند، اما حقیقت در جای دیگری است. شما دعوت شده‌اید تا عشق حقیقی را پیدا کنید.
  • رهایی از قید و بندهای سطحی – این فال به شما توصیه می‌کند که از تظاهر و ریاکاری دوری کنید و حقیقت درونی خود را کشف کنید.

🔮 نتیجه شاهد فال: اگر در انتظار کسی یا چیزی هستید، به زودی تغییری مثبت رخ خواهد داد. این فال از شما می‌خواهد که خود را از قید و بندهای بیهوده رها کنید و به سوی حقیقت و عشق راستین حرکت کنید.

نکات تفسیر غزل 266 حافظ

وزن غزل: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر غزل: رمل مثمن مخبون محذوف
قالب شعری: غزل
منبع اولیه:دیوان پرویز ناتل خانلری

اشتراک در فیس‌بوک
اشتراک در توییتر
اشتراک در پینترست
اشتراک در واتساپ
نوشته های مرتبط
دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلد های ضروری مشخص شده اند *

ارسال نظر